размаро́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
размаро́жаны |
размаро́жаная |
размаро́жанае |
размаро́жаныя |
| Р. |
размаро́жанага |
размаро́жанай размаро́жанае |
размаро́жанага |
размаро́жаных |
| Д. |
размаро́жанаму |
размаро́жанай |
размаро́жанаму |
размаро́жаным |
| В. |
размаро́жаны (неадуш.) размаро́жанага (адуш.) |
размаро́жаную |
размаро́жанае |
размаро́жаныя (неадуш.) размаро́жаных (адуш.) |
| Т. |
размаро́жаным |
размаро́жанай размаро́жанаю |
размаро́жаным |
размаро́жанымі |
| М. |
размаро́жаным |
размаро́жанай |
размаро́жаным |
размаро́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
размаро́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
размаро́жаны |
размаро́жаная |
размаро́жанае |
размаро́жаныя |
| Р. |
размаро́жанага |
размаро́жанай размаро́жанае |
размаро́жанага |
размаро́жаных |
| Д. |
размаро́жанаму |
размаро́жанай |
размаро́жанаму |
размаро́жаным |
| В. |
размаро́жаны (неадуш.) размаро́жанага (адуш.) |
размаро́жаную |
размаро́жанае |
размаро́жаныя (неадуш.) размаро́жаных (адуш.) |
| Т. |
размаро́жаным |
размаро́жанай размаро́жанаю |
размаро́жаным |
размаро́жанымі |
| М. |
размаро́жаным |
размаро́жанай |
размаро́жаным |
размаро́жаных |
Кароткая форма: размаро́жана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
размаро́жванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
размаро́жванне |
| Р. |
размаро́жвання |
| Д. |
размаро́жванню |
| В. |
размаро́жванне |
| Т. |
размаро́жваннем |
| М. |
размаро́жванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
размаро́жвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
размаро́жваецца |
размаро́жваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
размаро́жваўся |
размаро́жваліся |
| ж. |
размаро́жвалася |
| н. |
размаро́жвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
размаро́жваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
размаро́жваю |
размаро́жваем |
| 2-я ас. |
размаро́жваеш |
размаро́жваеце |
| 3-я ас. |
размаро́жвае |
размаро́жваюць |
| Прошлы час |
| м. |
размаро́жваў |
размаро́жвалі |
| ж. |
размаро́жвала |
| н. |
размаро́жвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
размаро́жвай |
размаро́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
размаро́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
размаро́зіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
размаро́зіцца |
размаро́зяцца |
| Прошлы час |
| м. |
размаро́зіўся |
размаро́зіліся |
| ж. |
размаро́зілася |
| н. |
размаро́зілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
размаро́зіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
размаро́жу |
размаро́зім |
| 2-я ас. |
размаро́зіш |
размаро́зіце |
| 3-я ас. |
размаро́зіць |
размаро́зяць |
| Прошлы час |
| м. |
размаро́зіў |
размаро́зілі |
| ж. |
размаро́зіла |
| н. |
размаро́зіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
размаро́зь |
размаро́зьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
размаро́зіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
размаро́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
размаро́зка |
размаро́зкі |
| Р. |
размаро́зкі |
размаро́зак |
| Д. |
размаро́зцы |
размаро́зкам |
| В. |
размаро́зку |
размаро́зкі |
| Т. |
размаро́зкай размаро́зкаю |
размаро́зкамі |
| М. |
размаро́зцы |
размаро́зках |
Крыніцы:
piskunou2012.
размарцава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
размарцу́юся |
размарцу́емся |
| 2-я ас. |
размарцу́ешся |
размарцу́ецеся |
| 3-я ас. |
размарцу́ецца |
размарцу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
размарцава́ўся |
размарцава́ліся |
| ж. |
размарцава́лася |
| н. |
размарцава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
размарцу́йся |
размарцу́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
размарцава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
размары́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
размары́н |
| Р. |
размары́ну |
| Д. |
размары́ну |
| В. |
размары́н |
| Т. |
размары́нам |
| М. |
размары́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.