размаро́жванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| размаро́жванне | |
| размаро́жвання | |
| размаро́жванню | |
| размаро́жванне | |
| размаро́жваннем | |
| размаро́жванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)