размаро́жаны
прыметнік, адносны
| размаро́жаны | размаро́жаная | размаро́жанае | размаро́жаныя | |
| размаро́жанага | размаро́жанай размаро́жанае |
размаро́жанага | размаро́жаных | |
| размаро́жанаму | размаро́жанай | размаро́жанаму | размаро́жаным | |
| размаро́жаны ( размаро́жанага ( |
размаро́жаную | размаро́жанае | размаро́жаныя ( размаро́жаных ( |
|
| размаро́жаным | размаро́жанай размаро́жанаю |
размаро́жаным | размаро́жанымі | |
| размаро́жаным | размаро́жанай | размаро́жаным | размаро́жаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)