кернтэр’е́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кернтэр’е́р |
кернтэр’е́ры |
| Р. |
кернтэр’е́ра |
кернтэр’е́раў |
| Д. |
кернтэр’е́ру |
кернтэр’е́рам |
| В. |
кернтэр’е́ра |
кернтэр’е́раў |
| Т. |
кернтэр’е́рам |
кернтэр’е́рамі |
| М. |
кернтэр’е́ры |
кернтэр’е́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ке́рпанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ке́рпанне |
| Р. |
ке́рпання |
| Д. |
ке́рпанню |
| В. |
ке́рпанне |
| Т. |
ке́рпаннем |
| М. |
ке́рпанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ке́рпацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ке́рпаюся |
ке́рпаемся |
| 2-я ас. |
ке́рпаешся |
ке́рпаецеся |
| 3-я ас. |
ке́рпаецца |
ке́рпаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
ке́рпаўся |
ке́рпаліся |
| ж. |
ке́рпалася |
| н. |
ке́рпалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ке́рпайся |
ке́рпайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ке́рпаючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ке́рпаць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ке́рпаю |
ке́рпаем |
| 2-я ас. |
ке́рпаеш |
ке́рпаеце |
| 3-я ас. |
ке́рпае |
ке́рпаюць |
| Прошлы час |
| м. |
ке́рпаў |
ке́рпалі |
| ж. |
ке́рпала |
| н. |
ке́рпала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ке́рпай |
ке́рпайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ке́рпаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Керплашы́на
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Керплашы́на |
| Р. |
Керплашы́ны |
| Д. |
Керплашы́не |
| В. |
Керплашы́ну |
| Т. |
Керплашы́най Керплашы́наю |
| М. |
Керплашы́не |
керсанты́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
керсанты́т |
керсанты́ты |
| Р. |
керсанты́ту |
керсанты́таў |
| Д. |
керсанты́ту |
керсанты́там |
| В. |
керсанты́т |
керсанты́ты |
| Т. |
керсанты́там |
керсанты́тамі |
| М. |
керсанты́це |
керсанты́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ке́рханне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ке́рханне |
| Р. |
ке́рхання |
| Д. |
ке́рханню |
| В. |
ке́рханне |
| Т. |
ке́рханнем |
| М. |
ке́рханні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ке́рхаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ке́рхаю |
ке́рхаем |
| 2-я ас. |
ке́рхаеш |
ке́рхаеце |
| 3-я ас. |
ке́рхае |
ке́рхаюць |
| Прошлы час |
| м. |
ке́рхаў |
ке́рхалі |
| ж. |
ке́рхала |
| н. |
ке́рхала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ке́рхай |
ке́рхайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ке́рхаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ке́рч
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ке́рч |
| Р. |
Ке́рчы |
| Д. |
Ке́рчы |
| В. |
Ке́рч |
| Т. |
Ке́рччу |
| М. |
Ке́рчы |