кернтэр’е́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кернтэр’е́р | кернтэр’е́ры | |
кернтэр’е́ра | кернтэр’е́раў | |
кернтэр’е́ру | кернтэр’е́рам | |
кернтэр’е́ра | кернтэр’е́раў | |
кернтэр’е́рам | кернтэр’е́рамі | |
кернтэр’е́ры | кернтэр’е́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)