зрудне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зрудне́ю |
зрудне́ем |
2-я ас. |
зрудне́еш |
зрудне́еце |
3-я ас. |
зрудне́е |
зрудне́юць |
Прошлы час |
м. |
зрудне́ў |
зрудне́лі |
ж. |
зрудне́ла |
н. |
зрудне́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зрудне́й |
зрудне́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зрудне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зружаве́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зружаве́юся |
зружаве́емся |
2-я ас. |
зружаве́ешся |
зружаве́ецеся |
3-я ас. |
зружаве́ецца |
зружаве́юцца |
Прошлы час |
м. |
зружаве́ўся |
зружаве́ліся |
ж. |
зружаве́лася |
н. |
зружаве́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зружаве́йся |
зружаве́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зружаве́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зружаве́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зружаве́ю |
зружаве́ем |
2-я ас. |
зружаве́еш |
зружаве́еце |
3-я ас. |
зружаве́е |
зружаве́юць |
Прошлы час |
м. |
зружаве́ў |
зружаве́лі |
ж. |
зружаве́ла |
н. |
зружаве́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зружаве́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зруйнава́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зруйнава́льнасць |
Р. |
зруйнава́льнасці |
Д. |
зруйнава́льнасці |
В. |
зруйнава́льнасць |
Т. |
зруйнава́льнасцю |
М. |
зруйнава́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
зруйнава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зруйнава́льнік |
зруйнава́льнікі |
Р. |
зруйнава́льніка |
зруйнава́льнікаў |
Д. |
зруйнава́льніку |
зруйнава́льнікам |
В. |
зруйнава́льніка |
зруйнава́льнікаў |
Т. |
зруйнава́льнікам |
зруйнава́льнікамі |
М. |
зруйнава́льніку |
зруйнава́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зруйнава́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зруйнава́льніца |
зруйнава́льніцы |
Р. |
зруйнава́льніцы |
зруйнава́льніц |
Д. |
зруйнава́льніцы |
зруйнава́льніцам |
В. |
зруйнава́льніцу |
зруйнава́льніц |
Т. |
зруйнава́льніцай зруйнава́льніцаю |
зруйнава́льніцамі |
М. |
зруйнава́льніцы |
зруйнава́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
зруйнава́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зруйнава́льны |
зруйнава́льная |
зруйнава́льнае |
зруйнава́льныя |
Р. |
зруйнава́льнага |
зруйнава́льнай зруйнава́льнае |
зруйнава́льнага |
зруйнава́льных |
Д. |
зруйнава́льнаму |
зруйнава́льнай |
зруйнава́льнаму |
зруйнава́льным |
В. |
зруйнава́льны (неадуш.) зруйнава́льнага (адуш.) |
зруйнава́льную |
зруйнава́льнае |
зруйнава́льныя (неадуш.) зруйнава́льных (адуш.) |
Т. |
зруйнава́льным |
зруйнава́льнай зруйнава́льнаю |
зруйнава́льным |
зруйнава́льнымі |
М. |
зруйнава́льным |
зруйнава́льнай |
зруйнава́льным |
зруйнава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зруйнава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зруйнава́насць |
Р. |
зруйнава́насці |
Д. |
зруйнава́насці |
В. |
зруйнава́насць |
Т. |
зруйнава́насцю |
М. |
зруйнава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
зруйнава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зруйнава́нне |
Р. |
зруйнава́ння |
Д. |
зруйнава́нню |
В. |
зруйнава́нне |
Т. |
зруйнава́ннем |
М. |
зруйнава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.