зруйнава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| зруйнава́нне | |
| зруйнава́ння | |
| зруйнава́нню | |
| зруйнава́нне | |
| зруйнава́ннем | |
| зруйнава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)