зруйнава́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| зруйнава́льніца | зруйнава́льніцы | |
| зруйнава́льніцы | зруйнава́льніц | |
| зруйнава́льніцы | зруйнава́льніцам | |
| зруйнава́льніцу | зруйнава́льніц | |
| зруйнава́льніцай зруйнава́льніцаю |
зруйнава́льніцамі | |
| зруйнава́льніцы | зруйнава́льніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)