зруйнава́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
зруйнава́льніца | зруйнава́льніцы | |
зруйнава́льніцы | зруйнава́льніц | |
зруйнава́льніцы | зруйнава́льніцам | |
зруйнава́льніцу | зруйнава́льніц | |
зруйнава́льніцай зруйнава́льніцаю |
зруйнава́льніцамі | |
зруйнава́льніцы | зруйнава́льніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)