зруйнава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зруйнава́льнік | зруйнава́льнікі | |
| зруйнава́льніка | зруйнава́льнікаў | |
| зруйнава́льніку | зруйнава́льнікам | |
| зруйнава́льніка | зруйнава́льнікаў | |
| зруйнава́льнікам | зруйнава́льнікамі | |
| зруйнава́льніку | зруйнава́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)