зруйнава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зруйнава́льнік | зруйнава́льнікі | |
зруйнава́льніка | зруйнава́льнікаў | |
зруйнава́льніку | зруйнава́льнікам | |
зруйнава́льніка | зруйнава́льнікаў | |
зруйнава́льнікам | зруйнава́льнікамі | |
зруйнава́льніку | зруйнава́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)