дзяньгу́бства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дзяньгу́бства |
Р. |
дзяньгу́бства |
Д. |
дзяньгу́бству |
В. |
дзяньгу́бства |
Т. |
дзяньгу́бствам |
М. |
дзяньгу́бстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
Дзяньгу́бы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дзяньгу́бы |
Р. |
Дзяньгу́б Дзяньгу́баў |
Д. |
Дзяньгу́бам |
В. |
Дзяньгу́бы |
Т. |
Дзяньгу́бамі |
М. |
Дзяньгу́бах |
дзяньдзі́вір
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дзяньдзі́вір |
дзяньдзі́віры |
Р. |
дзяньдзі́віра |
дзяньдзі́віраў |
Д. |
дзяньдзі́віру |
дзяньдзі́вірам |
В. |
дзяньдзі́віра |
дзяньдзі́віраў |
Т. |
дзяньдзі́вірам |
дзяньдзі́вірамі |
М. |
дзяньдзі́віру |
дзяньдзі́вірах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзяньдзі́вірка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дзяньдзі́вірка |
дзяньдзі́віркі |
Р. |
дзяньдзі́віркі |
дзяньдзі́вірак |
Д. |
дзяньдзі́вірцы |
дзяньдзі́віркам |
В. |
дзяньдзі́вірку |
дзяньдзі́вірак |
Т. |
дзяньдзі́віркай дзяньдзі́віркаю |
дзяньдзі́віркамі |
М. |
дзяньдзі́вірцы |
дзяньдзі́вірках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзяньдзі́вірства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дзяньдзі́вірства |
Р. |
дзяньдзі́вірства |
Д. |
дзяньдзі́вірству |
В. |
дзяньдзі́вірства |
Т. |
дзяньдзі́вірствам |
М. |
дзяньдзі́вірстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзяньдзі́вірыць
‘марнаваць час, гультаяваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дзяньдзі́віру |
дзяньдзі́вірым |
2-я ас. |
дзяньдзі́вірыш |
дзяньдзі́вірыце |
3-я ас. |
дзяньдзі́вірыць |
дзяньдзі́віраць |
Прошлы час |
м. |
дзяньдзі́вірыў |
дзяньдзі́вірылі |
ж. |
дзяньдзі́вірыла |
н. |
дзяньдзі́вірыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дзяньдзі́вір |
дзяньдзі́вірце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дзяньдзі́вірачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзяньдзю́ліцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дзяньдзю́люся |
дзяньдзю́лімся |
2-я ас. |
дзяньдзю́лішся |
дзяньдзю́ліцеся |
3-я ас. |
дзяньдзю́ліцца |
дзяньдзю́ляцца |
Прошлы час |
м. |
дзяньдзю́ліўся |
дзяньдзю́ліліся |
ж. |
дзяньдзю́лілася |
н. |
дзяньдзю́лілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дзяньдзю́лься |
дзяньдзю́льцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дзяньдзю́лячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзяньдзю́ліць
‘марнаваць час, займацца абы-чым’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дзяньдзю́лю |
дзяньдзю́лім |
2-я ас. |
дзяньдзю́ліш |
дзяньдзю́ліце |
3-я ас. |
дзяньдзю́ліць |
дзяньдзю́ляць |
Прошлы час |
м. |
дзяньдзю́ліў |
дзяньдзю́лілі |
ж. |
дзяньдзю́ліла |
н. |
дзяньдзю́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дзяньдзю́ль |
дзяньдзю́льце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дзяньдзю́лячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзяра́ба
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дзяра́ба |
дзяра́бы |
Р. |
дзяра́бы |
дзяра́б |
Д. |
дзяра́бе |
дзяра́бам |
В. |
дзяра́бу |
дзяра́б |
Т. |
дзяра́бай дзяра́баю |
дзяра́бамі |
М. |
дзяра́бе |
дзяра́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.