Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апры́ч

прыназоўнік

апры́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апры́чанне
Р. апры́чання
Д. апры́чанню
В. апры́чанне
Т. апры́чаннем
М. апры́чанні

Крыніцы: piskunou2012.

апры́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апры́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

апры́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апры́чнік апры́чнікі
Р. апры́чніка апры́чнікаў
Д. апры́чніку апры́чнікам
В. апры́чніка апры́чнікаў
Т. апры́чнікам апры́чнікамі
М. апры́чніку апры́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апры́чніна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. апры́чніна
Р. апры́чніны
Д. апры́чніне
В. апры́чніну
Т. апры́чнінай
апры́чнінаю
М. апры́чніне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апры́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апры́чніца апры́чніцы
Р. апры́чніцы апры́чніц
Д. апры́чніцы апры́чніцам
В. апры́чніцу апры́чніц
Т. апры́чніцай
апры́чніцаю		 апры́чніцамі
М. апры́чніцы апры́чніцах

Крыніцы: piskunou2012.

апры́чнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апры́чнічаю апры́чнічаем
2-я ас. апры́чнічаеш апры́чнічаеце
3-я ас. апры́чнічае апры́чнічаюць
Прошлы час
м. апры́чнічаў апры́чнічалі
ж. апры́чнічала
н. апры́чнічала
Загадны лад
2-я ас. апры́чнічай апры́чнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апры́чнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

апры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апры́чны апры́чная апры́чнае апры́чныя
Р. апры́чнага апры́чнай
апры́чнае		 апры́чнага апры́чных
Д. апры́чнаму апры́чнай апры́чнаму апры́чным
В. апры́чны (неадуш.)
апры́чнага (адуш.)		 апры́чную апры́чнае апры́чныя (неадуш.)
апры́чных (адуш.)
Т. апры́чным апры́чнай
апры́чнаю		 апры́чным апры́чнымі
М. апры́чным апры́чнай апры́чным апры́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апрычо́на

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апрычо́на - -

Крыніцы: piskunou2012.

апрычо́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. апрычо́насць апрычо́насці
Р. апрычо́насці апрычо́насцяў
апрычо́насцей
Д. апрычо́насці апрычо́насцям
В. апрычо́насць апрычо́насці
Т. апрычо́насцю апрычо́насцямі
М. апрычо́насці апрычо́насцях

Крыніцы: piskunou2012.