Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

адрысава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адрысу́ю адрысу́ем
2-я ас. адрысу́еш адрысу́еце
3-я ас. адрысу́е адрысу́юць
Прошлы час
м. адрысава́ў адрысава́лі
ж. адрысава́ла
н. адрысава́ла
Загадны лад
2-я ас. адрысу́й адрысу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адрысава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

адры́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. адры́ў
Р. адры́ву
Д. адры́ву
В. адры́ў
Т. адры́вам
М. адры́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адры́ўкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адры́ўкавы адры́ўкавая адры́ўкавае адры́ўкавыя
Р. адры́ўкавага адры́ўкавай
адры́ўкавае
адры́ўкавага адры́ўкавых
Д. адры́ўкаваму адры́ўкавай адры́ўкаваму адры́ўкавым
В. адры́ўкавы (неадуш.)
адры́ўкавага (адуш.)
адры́ўкавую адры́ўкавае адры́ўкавыя (неадуш.)
адры́ўкавых (адуш.)
Т. адры́ўкавым адры́ўкавай
адры́ўкаваю
адры́ўкавым адры́ўкавымі
М. адры́ўкавым адры́ўкавай адры́ўкавым адры́ўкавых

Крыніцы: piskunou2012.

адры́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
адры́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

адрыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адрыўны́ адрыўна́я адрыўно́е адрыўны́я
Р. адрыўно́га адрыўно́й
адрыўно́е
адрыўно́га адрыўны́х
Д. адрыўно́му адрыўно́й адрыўно́му адрыўны́м
В. адрыўны́ (неадуш.)
адрыўно́га (адуш.)
адрыўну́ю адрыўно́е адрыўны́я (неадуш.)
адрыўны́х (адуш.)
Т. адрыўны́м адрыўно́й
адрыўно́ю
адрыўны́м адрыўны́мі
М. адрыўны́м адрыўно́й адрыўны́м адрыўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адры́ецца адры́юцца
Прошлы час
м. адры́ўся адры́ліся
ж. адры́лася
н. адры́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час адры́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012.

адры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адры́е адры́юць
Прошлы час
м. адры́ў адры́лі
ж. адры́ла
н. адры́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адры́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

Адрыя́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Адрыя́н Адрыя́ны
Р. Адрыя́на Адрыя́наў
Д. Адрыя́ну Адрыя́нам
В. Адрыя́на Адрыя́наў
Т. Адрыя́нам Адрыя́намі
М. Адрыя́не Адрыя́нах

адрыяты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адрыяты́чны адрыяты́чная адрыяты́чнае адрыяты́чныя
Р. адрыяты́чнага адрыяты́чнай
адрыяты́чнае
адрыяты́чнага адрыяты́чных
Д. адрыяты́чнаму адрыяты́чнай адрыяты́чнаму адрыяты́чным
В. адрыяты́чны (неадуш.)
адрыяты́чнага (адуш.)
адрыяты́чную адрыяты́чнае адрыяты́чныя (неадуш.)
адрыяты́чных (адуш.)
Т. адрыяты́чным адрыяты́чнай
адрыяты́чнаю
адрыяты́чным адрыяты́чнымі
М. адрыяты́чным адрыяты́чнай адрыяты́чным адрыяты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

адрэагава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адрэагу́ю адрэагу́ем
2-я ас. адрэагу́еш адрэагу́еце
3-я ас. адрэагу́е адрэагу́юць
Прошлы час
м. адрэагава́ў адрэагава́лі
ж. адрэагава́ла
н. адрэагава́ла
Загадны лад
2-я ас. адрэагу́й адрэагу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адрэагава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.