Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-

энтэрапто́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. энтэрапто́з
Р. энтэрапто́зу
Д. энтэрапто́зу
В. энтэрапто́з
Т. энтэрапто́зам
М. энтэрапто́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

энтэрасепто́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. энтэрасепто́л
Р. энтэрасепто́лу
Д. энтэрасепто́лу
В. энтэрасепто́л
Т. энтэрасепто́лам
М. энтэрасепто́ле

Крыніцы: piskunou2012.

энтэрасо́рбцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. энтэрасо́рбцыя
Р. энтэрасо́рбцыі
Д. энтэрасо́рбцыі
В. энтэрасо́рбцыю
Т. энтэрасо́рбцыяй
энтэрасо́рбцыяю
М. энтэрасо́рбцыі

Крыніцы: piskunou2012.

энтэры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. энтэры́т
Р. энтэры́ту
Д. энтэры́ту
В. энтэры́т
Т. энтэры́там
М. энтэры́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

энурэ́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. энурэ́з
Р. энурэ́зу
Д. энурэ́зу
В. энурэ́з
Т. энурэ́зам
М. энурэ́зе

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

энурэ́тык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. энурэ́тык энурэ́тыкі
Р. энурэ́тыку энурэ́тыкаў
Д. энурэ́тыку энурэ́тыкам
В. энурэ́тык энурэ́тыкі
Т. энурэ́тыкам энурэ́тыкамі
М. энурэ́тыку энурэ́тыках

Крыніцы: piskunou2012.

энурэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. энурэты́чны энурэты́чная энурэты́чнае энурэты́чныя
Р. энурэты́чнага энурэты́чнай
энурэты́чнае		 энурэты́чнага энурэты́чных
Д. энурэты́чнаму энурэты́чнай энурэты́чнаму энурэты́чным
В. энурэты́чны (неадуш.)
энурэты́чнага (адуш.)		 энурэты́чную энурэты́чнае энурэты́чныя (неадуш.)
энурэты́чных (адуш.)
Т. энурэты́чным энурэты́чнай
энурэты́чнаю		 энурэты́чным энурэты́чнымі
М. энурэты́чным энурэты́чнай энурэты́чным энурэты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

энхаэ́лаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. энхаэ́лаўскі энхаэ́лаўская энхаэ́лаўскае энхаэ́лаўскія
Р. энхаэ́лаўскага энхаэ́лаўскай
энхаэ́лаўскае		 энхаэ́лаўскага энхаэ́лаўскіх
Д. энхаэ́лаўскаму энхаэ́лаўскай энхаэ́лаўскаму энхаэ́лаўскім
В. энхаэ́лаўскі (неадуш.)
энхаэ́лаўскага (адуш.)		 энхаэ́лаўскую энхаэ́лаўскае энхаэ́лаўскія (неадуш.)
энхаэ́лаўскіх (адуш.)
Т. энхаэ́лаўскім энхаэ́лаўскай
энхаэ́лаўскаю		 энхаэ́лаўскім энхаэ́лаўскімі
М. энхаэ́лаўскім энхаэ́лаўскай энхаэ́лаўскім энхаэ́лаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

энцыклапеды́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. энцыклапеды́зм
Р. энцыклапеды́зму
Д. энцыклапеды́зму
В. энцыклапеды́зм
Т. энцыклапеды́змам
М. энцыклапеды́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

энцыклапеды́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. энцыклапеды́ст энцыклапеды́сты
Р. энцыклапеды́ста энцыклапеды́стаў
Д. энцыклапеды́сту энцыклапеды́стам
В. энцыклапеды́ста энцыклапеды́стаў
Т. энцыклапеды́стам энцыклапеды́стамі
М. энцыклапеды́сце энцыклапеды́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.