адло́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адло́ў |
| Р. |
адло́ву |
| Д. |
адло́ву |
| В. |
адло́ў |
| Т. |
адло́вам |
| М. |
адло́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адло́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адло́ўлены |
адло́ўленая |
адло́ўленае |
адло́ўленыя |
| Р. |
адло́ўленага |
адло́ўленай адло́ўленае |
адло́ўленага |
адло́ўленых |
| Д. |
адло́ўленаму |
адло́ўленай |
адло́ўленаму |
адло́ўленым |
| В. |
адло́ўлены (неадуш.) адло́ўленага (адуш.) |
адло́ўленую |
адло́ўленае |
адло́ўленыя (неадуш.) адло́ўленых (адуш.) |
| Т. |
адло́ўленым |
адло́ўленай адло́ўленаю |
адло́ўленым |
адло́ўленымі |
| М. |
адло́ўленым |
адло́ўленай |
адло́ўленым |
адло́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адло́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адло́ўлены |
адло́ўленая |
адло́ўленае |
адло́ўленыя |
| Р. |
адло́ўленага |
адло́ўленай адло́ўленае |
адло́ўленага |
адло́ўленых |
| Д. |
адло́ўленаму |
адло́ўленай |
адло́ўленаму |
адло́ўленым |
| В. |
адло́ўлены (неадуш.) адло́ўленага (адуш.) |
адло́ўленую |
адло́ўленае |
адло́ўленыя (неадуш.) адло́ўленых (адуш.) |
| Т. |
адло́ўленым |
адло́ўленай адло́ўленаю |
адло́ўленым |
адло́ўленымі |
| М. |
адло́ўленым |
адло́ўленай |
адло́ўленым |
адло́ўленых |
Кароткая форма: адло́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адло́ўліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адло́ўліванне |
| Р. |
адло́ўлівання |
| Д. |
адло́ўліванню |
| В. |
адло́ўліванне |
| Т. |
адло́ўліваннем |
| М. |
адло́ўліванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
адло́ўлівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адло́ўліваецца |
адло́ўліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
адло́ўліваўся |
адло́ўліваліся |
| ж. |
адло́ўлівалася |
| н. |
адло́ўлівалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
адло́ўліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адло́ўліваю |
адло́ўліваем |
| 2-я ас. |
адло́ўліваеш |
адло́ўліваеце |
| 3-я ас. |
адло́ўлівае |
адло́ўліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
адло́ўліваў |
адло́ўлівалі |
| ж. |
адло́ўлівала |
| н. |
адло́ўлівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адло́ўлівай |
адло́ўлівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адло́ўліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адлуна́ць
‘скончыць лунаць - лятаць, рухацца ў паверхні; распаўсюджвацца, раздавацца; знаходзіцца ў стане ўзвышаных пачуццяў і інш.’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адлуна́ю |
адлуна́ем |
| 2-я ас. |
адлуна́еш |
адлуна́еце |
| 3-я ас. |
адлуна́е |
адлуна́юць |
| Прошлы час |
| м. |
адлуна́ў |
адлуна́лі |
| ж. |
адлуна́ла |
| н. |
адлуна́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адлуна́й |
адлуна́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адлуна́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
адлу́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адлу́п |
адлу́пы |
| Р. |
адлу́пу |
адлу́паў |
| Д. |
адлу́пу |
адлу́пам |
| В. |
адлу́п |
адлу́пы |
| Т. |
адлу́пам |
адлу́памі |
| М. |
адлу́пе |
адлу́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.