Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

павыкараня́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	павыкараня́ю	павыкараня́ем
2-я ас.	павыкараня́еш	павыкараня́еце
3-я ас.	павыкараня́е	павыкараня́юць
Прошлы час
м.	павыкараня́ў	павыкараня́лі
ж.	павыкараня́ла
н.	павыкараня́ла
Загадны лад
2-я ас.	павыкараня́й	павыкараня́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	павыкараня́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

павыкарчо́ўваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	павыкарчо́ўваны	павыкарчо́ўваная	павыкарчо́ўванае	павыкарчо́ўваныя
Р.	павыкарчо́ўванага	павыкарчо́ўванай павыкарчо́ўванае	павыкарчо́ўванага	павыкарчо́ўваных
Д.	павыкарчо́ўванаму	павыкарчо́ўванай	павыкарчо́ўванаму	павыкарчо́ўваным
В.	павыкарчо́ўваны (неадуш.) павыкарчо́ўванага (адуш.)	павыкарчо́ўваную	павыкарчо́ўванае	павыкарчо́ўваныя (неадуш.) павыкарчо́ўваных (адуш.)
Т.	павыкарчо́ўваным	павыкарчо́ўванай павыкарчо́ўванаю	павыкарчо́ўваным	павыкарчо́ўванымі
М.	павыкарчо́ўваным	павыкарчо́ўванай	павыкарчо́ўваным	павыкарчо́ўваных

Кароткая форма: павыкарчо́ўвана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

павыкарчо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	павыкарчо́ўваю	павыкарчо́ўваем
2-я ас.	павыкарчо́ўваеш	павыкарчо́ўваеце
3-я ас.	павыкарчо́ўвае	павыкарчо́ўваюць
Прошлы час
м.	павыкарчо́ўваў	павыкарчо́ўвалі
ж.	павыкарчо́ўвала
н.	павыкарчо́ўвала
Загадны лад
2-я ас.	павыкарчо́ўвай	павыкарчо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	павыкарчо́ўваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

павыкарэ́ньваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	павыкарэ́ньваю	павыкарэ́ньваем
2-я ас.	павыкарэ́ньваеш	павыкарэ́ньваеце
3-я ас.	павыкарэ́ньвае	павыкарэ́ньваюць
Прошлы час
м.	павыкарэ́ньваў	павыкарэ́ньвалі
ж.	павыкарэ́ньвала
н.	павыкарэ́ньвала
Загадны лад
2-я ас.	павыкарэ́ньвай	павыкарэ́ньвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	павыкарэ́ньваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

павыкасо́ўваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	павыкасо́ўваны	павыкасо́ўваная	павыкасо́ўванае	павыкасо́ўваныя
Р.	павыкасо́ўванага	павыкасо́ўванай павыкасо́ўванае	павыкасо́ўванага	павыкасо́ўваных
Д.	павыкасо́ўванаму	павыкасо́ўванай	павыкасо́ўванаму	павыкасо́ўваным
В.	павыкасо́ўваны (неадуш.) павыкасо́ўванага (адуш.)	павыкасо́ўваную	павыкасо́ўванае	павыкасо́ўваныя (неадуш.) павыкасо́ўваных (адуш.)
Т.	павыкасо́ўваным	павыкасо́ўванай павыкасо́ўванаю	павыкасо́ўваным	павыкасо́ўванымі
М.	павыкасо́ўваным	павыкасо́ўванай	павыкасо́ўваным	павыкасо́ўваных

Кароткая форма: павыкасо́ўвана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

павыкасо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	павыкасо́ўваю	павыкасо́ўваем
2-я ас.	павыкасо́ўваеш	павыкасо́ўваеце
3-я ас.	павыкасо́ўвае	павыкасо́ўваюць
Прошлы час
м.	павыкасо́ўваў	павыкасо́ўвалі
ж.	павыкасо́ўвала
н.	павыкасо́ўвала
Загадны лад
2-я ас.	павыкасо́ўвай	павыкасо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	павыкасо́ўваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

павыка́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	павыка́чваю	павыка́чваем
2-я ас.	павыка́чваеш	павыка́чваеце
3-я ас.	павыка́чвае	павыка́чваюць
Прошлы час
м.	павыка́чваў	павыка́чвалі
ж.	павыка́чвала
н.	павыка́чвала
Загадны лад
2-я ас.	павыка́чвай	павыка́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	павыка́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

павыкіда́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	павыкіда́ны	павыкіда́ная	павыкіда́нае	павыкіда́ныя
Р.	павыкіда́нага	павыкіда́най павыкіда́нае	павыкіда́нага	павыкіда́ных
Д.	павыкіда́наму	павыкіда́най	павыкіда́наму	павыкіда́ным
В.	павыкіда́ны (неадуш.) павыкіда́нага (адуш.)	павыкіда́ную	павыкіда́нае	павыкіда́ныя (неадуш.) павыкіда́ных (адуш.)
Т.	павыкіда́ным	павыкіда́най павыкіда́наю	павыкіда́ным	павыкіда́нымі
М.	павыкіда́ным	павыкіда́най	павыкіда́ным	павыкіда́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

павыкіда́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	павыкіда́ны	павыкіда́ная	павыкіда́нае	павыкіда́ныя
Р.	павыкіда́нага	павыкіда́най павыкіда́нае	павыкіда́нага	павыкіда́ных
Д.	павыкіда́наму	павыкіда́най	павыкіда́наму	павыкіда́ным
В.	павыкіда́ны (неадуш.) павыкіда́нага (адуш.)	павыкіда́ную	павыкіда́нае	павыкіда́ныя (неадуш.) павыкіда́ных (адуш.)
Т.	павыкіда́ным	павыкіда́най павыкіда́наю	павыкіда́ным	павыкіда́нымі
М.	павыкіда́ным	павыкіда́най	павыкіда́ным	павыкіда́ных

Кароткая форма: павыкіда́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

павыкіда́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	павыкіда́емся
2-я ас.	-	павыкіда́ецеся
3-я ас.	павыкіда́ецца	павыкіда́юцца
Прошлы час
м.	павыкіда́ўся	павыкіда́ліся
ж.	павыкіда́лася
н.	павыкіда́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час	павыкіда́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)