павыкарчо́ўваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыкарчо́ўваны павыкарчо́ўваная павыкарчо́ўванае павыкарчо́ўваныя
Р. павыкарчо́ўванага павыкарчо́ўванай
павыкарчо́ўванае		 павыкарчо́ўванага павыкарчо́ўваных
Д. павыкарчо́ўванаму павыкарчо́ўванай павыкарчо́ўванаму павыкарчо́ўваным
В. павыкарчо́ўваны (неадуш.)
павыкарчо́ўванага (адуш.)		 павыкарчо́ўваную павыкарчо́ўванае павыкарчо́ўваныя (неадуш.)
павыкарчо́ўваных (адуш.)
Т. павыкарчо́ўваным павыкарчо́ўванай
павыкарчо́ўванаю		 павыкарчо́ўваным павыкарчо́ўванымі
М. павыкарчо́ўваным павыкарчо́ўванай павыкарчо́ўваным павыкарчо́ўваных

Кароткая форма: павыкарчо́ўвана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)