павыкіда́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыкіда́ны павыкіда́ная павыкіда́нае павыкіда́ныя
Р. павыкіда́нага павыкіда́най
павыкіда́нае		 павыкіда́нага павыкіда́ных
Д. павыкіда́наму павыкіда́най павыкіда́наму павыкіда́ным
В. павыкіда́ны (неадуш.)
павыкіда́нага (адуш.)		 павыкіда́ную павыкіда́нае павыкіда́ныя (неадуш.)
павыкіда́ных (адуш.)
Т. павыкіда́ным павыкіда́най
павыкіда́наю		 павыкіда́ным павыкіда́нымі
М. павыкіда́ным павыкіда́най павыкіда́ным павыкіда́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)