Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

паве́зены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́зены паве́зеная паве́зенае паве́зеныя
Р. паве́зенага паве́зенай
паве́зенае		 паве́зенага паве́зеных
Д. паве́зенаму паве́зенай паве́зенаму паве́зеным
В. паве́зены (неадуш.)
паве́зенага (адуш.)		 паве́зеную паве́зенае паве́зеныя (неадуш.)
паве́зеных (адуш.)
Т. паве́зеным паве́зенай
паве́зенаю		 паве́зеным паве́зенымі
М. паве́зеным паве́зенай паве́зеным паве́зеных

Кароткая форма: паве́зена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паве́зці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павязу́ павязё́м
2-я ас. павязе́ш павезяце́
3-я ас. павязе́ павязу́ць
Прошлы час
м. павё́з паве́злі
ж. паве́зла
н. паве́зла
Загадны лад
2-я ас. павязі́ павязі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час павё́зшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паве́істы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́істы паве́істая паве́істае паве́істыя
Р. паве́істага паве́істай
паве́істае		 паве́істага паве́істых
Д. паве́істаму паве́істай паве́істаму паве́істым
В. паве́істы (неадуш.)
паве́істага (адуш.)		 паве́істую паве́істае паве́істыя (неадуш.)
паве́істых (адуш.)
Т. паве́істым паве́істай
паве́істаю		 паве́істым паве́істымі
М. паве́істым паве́істай паве́істым паве́істых

Крыніцы: piskunou2012.

паве́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. паве́йванне
Р. паве́йвання
Д. паве́йванню
В. паве́йванне
Т. паве́йваннем
М. паве́йванні

Крыніцы: piskunou2012.

паве́йваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паве́йваю паве́йваем
2-я ас. паве́йваеш паве́йваеце
3-я ас. паве́йвае паве́йваюць
Прошлы час
м. паве́йваў паве́йвалі
ж. паве́йвала
н. паве́йвала
Загадны лад
2-я ас. паве́йвай паве́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час паве́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паве́й-ве́цер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. паве́й-ве́цер
Р. паве́й-ве́тру
Д. паве́й-ве́тру
В. паве́й-ве́цер
Т. паве́й-ве́трам
М. паве́й-ве́тры

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

паве́к

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паве́к - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паве́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паве́ка паве́кі
Р. паве́ка паве́каў
Д. паве́ку паве́кам
В. паве́ка паве́кі
Т. паве́кам паве́камі
М. паве́ку паве́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

павекава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павяку́ю павяку́ем
2-я ас. павяку́еш павяку́еце
3-я ас. павяку́е павяку́юць
Прошлы час
м. павекава́ў павекава́лі
ж. павекава́ла
н. павекава́ла
Загадны лад
2-я ас. павяку́й павяку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павекава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

паве́к-вяко́ў

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паве́к-вяко́ў - -

Крыніцы: piskunou2012.