паве́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паве́ка паве́кі
Р. паве́ка паве́каў
Д. паве́ку паве́кам
В. паве́ка паве́кі
Т. паве́кам паве́камі
М. паве́ку паве́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)