Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдёжзійклмнпрстфхцчшэя-

Ку́рпікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ку́рпікі
Р. Ку́рпікаў
Д. Ку́рпікам
В. Ку́рпікі
Т. Ку́рпікамі
М. Ку́рпіках

Ку́рпічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ку́рпічы
Р. Ку́рпіч
Ку́рпічаў
Д. Ку́рпічам
В. Ку́рпічы
Т. Ку́рпічамі
М. Ку́рпічах

ку́рс

‘напрамак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ку́рс
Р. ку́рсу
Д. ку́рсу
В. ку́рс
Т. ку́рсам
М. ку́рсе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

ку́рс

‘сістэмны выклад якой-н. навуковай дысцыпліны; падручнік; навучальны год; студэнты пэўнага года навучання і інш.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́рс ку́рсы
Р. ку́рса ку́рсаў
Д. ку́рсу ку́рсам
В. ку́рс ку́рсы
Т. ку́рсам ку́рсамі
М. ку́рсе ку́рсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

курсава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. курсу́ю курсу́ем
2-я ас. курсу́еш курсу́еце
3-я ас. курсу́е курсу́юць
Прошлы час
м. курсава́ў курсава́лі
ж. курсава́ла
н. курсава́ла
Загадны лад
2-я ас. курсу́й курсу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час курсу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

курсавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. курсавы́ курсава́я курсаво́е курсавы́я
Р. курсаво́га курсаво́й
курсаво́е		 курсаво́га курсавы́х
Д. курсаво́му курсаво́й курсаво́му курсавы́м
В. курсавы́ (неадуш.)
курсаво́га (адуш.)		 курсаву́ю курсаво́е курсавы́я (неадуш.)
курсавы́х (адуш.)
Т. курсавы́м курсаво́й
курсаво́ю		 курсавы́м курсавы́мі
М. курсавы́м курсаво́й курсавы́м курсавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

курса́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. курса́нт курса́нты
Р. курса́нта курса́нтаў
Д. курса́нту курса́нтам
В. курса́нта курса́нтаў
Т. курса́нтам курса́нтамі
М. курса́нце курса́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

курса́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. курса́нтка курса́нткі
Р. курса́нткі курса́нтак
Д. курса́нтцы курса́нткам
В. курса́нтку курса́нтак
Т. курса́нткай
курса́нткаю		 курса́нткамі
М. курса́нтцы курса́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

курса́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. курса́нцкі курса́нцкая курса́нцкае курса́нцкія
Р. курса́нцкага курса́нцкай
курса́нцкае		 курса́нцкага курса́нцкіх
Д. курса́нцкаму курса́нцкай курса́нцкаму курса́нцкім
В. курса́нцкі (неадуш.)
курса́нцкага (адуш.)		 курса́нцкую курса́нцкае курса́нцкія (неадуш.)
курса́нцкіх (адуш.)
Т. курса́нцкім курса́нцкай
курса́нцкаю		 курса́нцкім курса́нцкімі
М. курса́нцкім курса́нцкай курса́нцкім курса́нцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

курсапаказа́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. курсапаказа́льнік курсапаказа́льнікі
Р. курсапаказа́льніка курсапаказа́льнікаў
Д. курсапаказа́льніку курсапаказа́льнікам
В. курсапаказа́льнік курсапаказа́льнікі
Т. курсапаказа́льнікам курсапаказа́льнікамі
М. курсапаказа́льніку курсапаказа́льніках

Крыніцы: piskunou2012.