Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгджзйклмнпрстўфхцчш

ке́ркаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ке́ркае ке́ркаюць
Прошлы час
м. ке́ркаў ке́ркалі
ж. ке́ркала
н. ке́ркала
Дзеепрыслоўе
цяп. час ке́ркаючы

Крыніцы: piskunou2012.

керлінгі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. керлінгі́ст керлінгі́сты
Р. керлінгі́ста керлінгі́стаў
Д. керлінгі́сту керлінгі́стам
В. керлінгі́ста керлінгі́стаў
Т. керлінгі́стам керлінгі́стамі
М. керлінгі́сце керлінгі́стах

Крыніцы: sbm2012.

керме́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. керме́к керме́кі
Р. керме́ку керме́каў
Д. керме́ку керме́кам
В. керме́к керме́кі
Т. керме́кам керме́камі
М. керме́ку керме́ках

Крыніцы: piskunou2012.

керме́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. керме́т керме́ты
Р. керме́ту керме́таў
Д. керме́ту керме́там
В. керме́т керме́ты
Т. керме́там керме́тамі
М. керме́це керме́тах

Крыніцы: piskunou2012.

керме́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. керме́тны керме́тная керме́тнае керме́тныя
Р. керме́тнага керме́тнай
керме́тнае		 керме́тнага керме́тных
Д. керме́тнаму керме́тнай керме́тнаму керме́тным
В. керме́тны (неадуш.)
керме́тнага (адуш.)		 керме́тную керме́тнае керме́тныя (неадуш.)
керме́тных (адуш.)
Т. керме́тным керме́тнай
керме́тнаю		 керме́тным керме́тнымі
М. керме́тным керме́тнай керме́тным керме́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Кермяля́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кермяля́ны
Р. Кермяля́н
Кермяля́наў
Д. Кермяля́нам
В. Кермяля́ны
Т. Кермяля́намі
М. Кермяля́нах

ке́рн

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ке́рн
Р. ке́рну
Д. ке́рну
В. ке́рн
Т. ке́рнам
М. ке́рне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

керне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. керне́нне
Р. керне́ння
Д. керне́нню
В. керне́нне
Т. керне́ннем
М. керне́нні

Крыніцы: piskunou2012.

ке́рнер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ке́рнер ке́рнеры
Р. ке́рнера ке́рнераў
Д. ке́рнеру ке́рнерам
В. ке́рнер ке́рнеры
Т. ке́рнерам ке́рнерамі
М. ке́рнеры ке́рнерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ке́рнерны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ке́рнерны ке́рнерная ке́рнернае ке́рнерныя
Р. ке́рнернага ке́рнернай
ке́рнернае		 ке́рнернага ке́рнерных
Д. ке́рнернаму ке́рнернай ке́рнернаму ке́рнерным
В. ке́рнерны
ке́рнернага		 ке́рнерную ке́рнернае ке́рнерныя
ке́рнерных
Т. ке́рнерным ке́рнернай
ке́рнернаю		 ке́рнерным ке́рнернымі
М. ке́рнерным ке́рнернай ке́рнерным ке́рнерных

Крыніцы: tsblm1996.