аўталіза́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўталіза́т |
аўталіза́ты |
Р. |
аўталіза́ту |
аўталіза́таў |
Д. |
аўталіза́ту |
аўталіза́там |
В. |
аўталіза́т |
аўталіза́ты |
Т. |
аўталіза́там |
аўталіза́тамі |
М. |
аўталіза́це |
аўталіза́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўталітагра́фія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўталітагра́фія |
аўталітагра́фіі |
Р. |
аўталітагра́фіі |
аўталітагра́фій |
Д. |
аўталітагра́фіі |
аўталітагра́фіям |
В. |
аўталітагра́фію |
аўталітагра́фіі |
Т. |
аўталітагра́фіяй аўталітагра́фіяю |
аўталітагра́фіямі |
М. |
аўталітагра́фіі |
аўталітагра́фіях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтало́гія |
Р. |
аўтало́гіі |
Д. |
аўтало́гіі |
В. |
аўтало́гію |
Т. |
аўтало́гіяй аўтало́гіяю |
М. |
аўтало́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўталюбі́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўталюбі́цель |
аўталюбі́целі |
Р. |
аўталюбі́целя |
аўталюбі́целяў |
Д. |
аўталюбі́целю |
аўталюбі́целям |
В. |
аўталюбі́целя |
аўталюбі́целяў |
Т. |
аўталюбі́целем |
аўталюбі́целямі |
М. |
аўталюбі́целю |
аўталюбі́целях |
Крыніцы:
sbm2012.
аўталяту́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўталяту́чка |
аўталяту́чкі |
Р. |
аўталяту́чкі |
аўталяту́чак |
Д. |
аўталяту́чцы |
аўталяту́чкам |
В. |
аўталяту́чку |
аўталяту́чкі |
Т. |
аўталяту́чкай аўталяту́чкаю |
аўталяту́чкамі |
М. |
аўталяту́чцы |
аўталяту́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтамабілебудава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аўтамабілебудава́нне |
Р. |
аўтамабілебудава́ння |
Д. |
аўтамабілебудава́нню |
В. |
аўтамабілебудава́нне |
Т. |
аўтамабілебудава́ннем |
М. |
аўтамабілебудава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтамабілебудаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтамабілебудаўні́к |
аўтамабілебудаўнікі́ |
Р. |
аўтамабілебудаўніка́ |
аўтамабілебудаўніко́ў |
Д. |
аўтамабілебудаўніку́ |
аўтамабілебудаўніка́м |
В. |
аўтамабілебудаўніка́ |
аўтамабілебудаўніко́ў |
Т. |
аўтамабілебудаўніко́м |
аўтамабілебудаўніка́мі |
М. |
аўтамабілебудаўніку́ |
аўтамабілебудаўніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтамабілебудаўні́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аўтамабілебудаўні́чы |
аўтамабілебудаўні́чая |
аўтамабілебудаўні́чае |
аўтамабілебудаўні́чыя |
Р. |
аўтамабілебудаўні́чага |
аўтамабілебудаўні́чай аўтамабілебудаўні́чае |
аўтамабілебудаўні́чага |
аўтамабілебудаўні́чых |
Д. |
аўтамабілебудаўні́чаму |
аўтамабілебудаўні́чай |
аўтамабілебудаўні́чаму |
аўтамабілебудаўні́чым |
В. |
аўтамабілебудаўні́чы (неадуш.) аўтамабілебудаўні́чага (адуш.) |
аўтамабілебудаўні́чую |
аўтамабілебудаўні́чае |
аўтамабілебудаўні́чыя (неадуш.) аўтамабілебудаўні́чых (адуш.) |
Т. |
аўтамабілебудаўні́чым |
аўтамабілебудаўні́чай аўтамабілебудаўні́чаю |
аўтамабілебудаўні́чым |
аўтамабілебудаўні́чымі |
М. |
аўтамабілебудаўні́чым |
аўтамабілебудаўні́чай |
аўтамабілебудаўні́чым |
аўтамабілебудаўні́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
аўтамабілепераку́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўтамабілепераку́льнік |
аўтамабілепераку́льнікі |
Р. |
аўтамабілепераку́льніка |
аўтамабілепераку́льнікаў |
Д. |
аўтамабілепераку́льніку |
аўтамабілепераку́льнікам |
В. |
аўтамабілепераку́льнік |
аўтамабілепераку́льнікі |
Т. |
аўтамабілепераку́льнікам |
аўтамабілепераку́льнікамі |
М. |
аўтамабілепераку́льніку |
аўтамабілепераку́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.