аўталюбі́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўталюбі́цель аўталюбі́целі
Р. аўталюбі́целя аўталюбі́целяў
Д. аўталюбі́целю аўталюбі́целям
В. аўталюбі́целя аўталюбі́целяў
Т. аўталюбі́целем аўталюбі́целямі
М. аўталюбі́целю аўталюбі́целях

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)