аўтамабілебудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўтамабілебудаўні́к аўтамабілебудаўнікі́
Р. аўтамабілебудаўніка́ аўтамабілебудаўніко́ў
Д. аўтамабілебудаўніку́ аўтамабілебудаўніка́м
В. аўтамабілебудаўніка́ аўтамабілебудаўніко́ў
Т. аўтамабілебудаўніко́м аўтамабілебудаўніка́мі
М. аўтамабілебудаўніку́ аўтамабілебудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)