астра́шыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
астра́шуся |
астра́шымся |
2-я ас. |
астра́шышся |
астра́шыцеся |
3-я ас. |
астра́шыцца |
астра́шацца |
Прошлы час |
м. |
астра́шыўся |
астра́шыліся |
ж. |
астра́шылася |
н. |
астра́шылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
астра́шся |
астра́шцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
астра́шыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
астра́шыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
астра́шу |
астра́шым |
2-я ас. |
астра́шыш |
астра́шыце |
3-я ас. |
астра́шыць |
астра́шаць |
Прошлы час |
м. |
астра́шыў |
астра́шылі |
ж. |
астра́шыла |
н. |
астра́шыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
астра́ш |
астра́шце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
астра́шыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
астро́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
астро́ва |
астро́вы |
Р. |
астро́вы |
астро́ў |
Д. |
астро́ве |
астро́вам |
В. |
астро́ву |
астро́вы |
Т. |
астро́вай астро́ваю |
астро́вамі |
М. |
астро́ве |
астро́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
астро́віна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
астро́віна |
астро́віны |
Р. |
астро́віны |
астро́він |
Д. |
астро́віне |
астро́вінам |
В. |
астро́віну |
астро́віны |
Т. |
астро́вінай астро́вінаю |
астро́вінамі |
М. |
астро́віне |
астро́вінах |
Крыніцы:
piskunou2012.
астро́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
астро́г |
астро́гі |
Р. |
астро́га |
астро́гаў |
Д. |
астро́гу |
астро́гам |
В. |
астро́г |
астро́гі |
Т. |
астро́гам |
астро́гамі |
М. |
астро́зе |
астро́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
астро́граф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
астро́граф |
астро́графы |
Р. |
астро́графа |
астро́графаў |
Д. |
астро́графу |
астро́графам |
В. |
астро́граф |
астро́графы |
Т. |
астро́графам |
астро́графамі |
М. |
астро́графе |
астро́графах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
астро́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
астро́жнік |
астро́жнікі |
Р. |
астро́жніка |
астро́жнікаў |
Д. |
астро́жніку |
астро́жнікам |
В. |
астро́жніка |
астро́жнікаў |
Т. |
астро́жнікам |
астро́жнікамі |
М. |
астро́жніку |
астро́жніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.