адзява́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адзява́ны |
адзява́ная |
адзява́нае |
адзява́ныя |
Р. |
адзява́нага |
адзява́най адзява́нае |
адзява́нага |
адзява́ных |
Д. |
адзява́наму |
адзява́най |
адзява́наму |
адзява́ным |
В. |
адзява́ны (неадуш.) адзява́нага (адуш.) |
адзява́ную |
адзява́нае |
адзява́ныя (неадуш.) адзява́ных (адуш.) |
Т. |
адзява́ным |
адзява́най адзява́наю |
адзява́ным |
адзява́нымі |
М. |
адзява́ным |
адзява́най |
адзява́ным |
адзява́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адзява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адзява́ны |
адзява́ная |
адзява́нае |
адзява́ныя |
Р. |
адзява́нага |
адзява́най адзява́нае |
адзява́нага |
адзява́ных |
Д. |
адзява́наму |
адзява́най |
адзява́наму |
адзява́ным |
В. |
адзява́ны (неадуш.) адзява́нага (адуш.) |
адзява́ную |
адзява́нае |
адзява́ныя (неадуш.) адзява́ных (адуш.) |
Т. |
адзява́ным |
адзява́най адзява́наю |
адзява́ным |
адзява́нымі |
М. |
адзява́ным |
адзява́най |
адзява́ным |
адзява́ных |
Кароткая форма: адзява́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адзява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адзява́юся |
адзява́емся |
2-я ас. |
адзява́ешся |
адзява́ецеся |
3-я ас. |
адзява́ецца |
адзява́юцца |
Прошлы час |
м. |
адзява́ўся |
адзява́ліся |
ж. |
адзява́лася |
н. |
адзява́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
адзява́йся |
адзява́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адзява́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адзява́ю |
адзява́ем |
2-я ас. |
адзява́еш |
адзява́еце |
3-я ас. |
адзява́е |
адзява́юць |
Прошлы час |
м. |
адзява́ў |
адзява́лі |
ж. |
адзява́ла |
н. |
адзява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адзява́й |
адзява́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адзява́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адзяву́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адзяву́лю |
адзяву́лім |
2-я ас. |
адзяву́ліш |
адзяву́ліце |
3-я ас. |
адзяву́ліць |
адзяву́ляць |
Прошлы час |
м. |
адзяву́ліў |
адзяву́лілі |
ж. |
адзяву́ліла |
н. |
адзяву́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адзяву́ль |
адзяву́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адзяву́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
адзяржа́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адзяржа́ўлю |
адзяржа́вім |
2-я ас. |
адзяржа́віш |
адзяржа́віце |
3-я ас. |
адзяржа́віць |
адзяржа́вяць |
Прошлы час |
м. |
адзяржа́віў |
адзяржа́вілі |
ж. |
адзяржа́віла |
н. |
адзяржа́віла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адзяржа́віўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
адзяржа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
адзяржа́нне |
Р. |
адзяржа́ння |
Д. |
адзяржа́нню |
В. |
адзяржа́нне |
Т. |
адзяржа́ннем |
М. |
адзяржа́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
адзяржа́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адзяржа́ны |
адзяржа́ная |
адзяржа́нае |
адзяржа́ныя |
Р. |
адзяржа́нага |
адзяржа́най адзяржа́нае |
адзяржа́нага |
адзяржа́ных |
Д. |
адзяржа́наму |
адзяржа́най |
адзяржа́наму |
адзяржа́ным |
В. |
адзяржа́ны (неадуш.) адзяржа́нага (адуш.) |
адзяржа́ную |
адзяржа́нае |
адзяржа́ныя (неадуш.) адзяржа́ных (адуш.) |
Т. |
адзяржа́ным |
адзяржа́най адзяржа́наю |
адзяржа́ным |
адзяржа́нымі |
М. |
адзяржа́ным |
адзяржа́най |
адзяржа́ным |
адзяржа́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
адзяржа́ўленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
адзяржа́ўленне |
Р. |
адзяржа́ўлення |
Д. |
адзяржа́ўленню |
В. |
адзяржа́ўленне |
Т. |
адзяржа́ўленнем |
М. |
адзяржа́ўленні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.