Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абвгдежікостуфцшэ-’

інвазі́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інвазі́ўны інвазі́ўная інвазі́ўнае інвазі́ўныя
Р. інвазі́ўнага інвазі́ўнай
інвазі́ўнае		 інвазі́ўнага інвазі́ўных
Д. інвазі́ўнаму інвазі́ўнай інвазі́ўнаму інвазі́ўным
В. інвазі́ўны (неадуш.)
інвазі́ўнага (адуш.)		 інвазі́ўную інвазі́ўнае інвазі́ўныя (неадуш.)
інвазі́ўных (адуш.)
Т. інвазі́ўным інвазі́ўнай
інвазі́ўнаю		 інвазі́ўным інвазі́ўнымі
М. інвазі́ўным інвазі́ўнай інвазі́ўным інвазі́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

інва́зія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. інва́зія інва́зіі
Р. інва́зіі інва́зій
Д. інва́зіі інва́зіям
В. інва́зію інва́зіі
Т. інва́зіяй
інва́зіяю		 інва́зіямі
М. інва́зіі інва́зіях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

інва́йранмент

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інва́йранмент інва́йранменты
Р. інва́йранменту інва́йранментаў
Д. інва́йранменту інва́йранментам
В. інва́йранмент інва́йранменты
Т. інва́йранментам інва́йранментамі
М. інва́йранменце інва́йранментах

Крыніцы: piskunou2012.

інвалі́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інвалі́д інвалі́ды
Р. інвалі́да інвалі́даў
Д. інвалі́ду інвалі́дам
В. інвалі́да інвалі́даў
Т. інвалі́дам інвалі́дамі
М. інвалі́дзе інвалі́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інвалі́дка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. інвалі́дка інвалі́дкі
Р. інвалі́дкі інвалі́дак
Д. інвалі́дцы інвалі́дкам
В. інвалі́дку інвалі́дак
Т. інвалі́дкай
інвалі́дкаю		 інвалі́дкамі
М. інвалі́дцы інвалі́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

інвалі́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. інвалі́днасць
Р. інвалі́днасці
Д. інвалі́днасці
В. інвалі́днасць
Т. інвалі́днасцю
М. інвалі́днасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інвалі́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інвалі́дны інвалі́дная інвалі́днае інвалі́дныя
Р. інвалі́днага інвалі́днай
інвалі́днае		 інвалі́днага інвалі́дных
Д. інвалі́днаму інвалі́днай інвалі́днаму інвалі́дным
В. інвалі́дны (неадуш.)
інвалі́днага (адуш.)		 інвалі́дную інвалі́днае інвалі́дныя (неадуш.)
інвалі́дных (адуш.)
Т. інвалі́дным інвалі́днай
інвалі́днаю		 інвалі́дным інвалі́днымі
М. інвалі́дным інвалі́днай інвалі́дным інвалі́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інвалідыза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. інвалідыза́цыя
Р. інвалідыза́цыі
Д. інвалідыза́цыі
В. інвалідыза́цыю
Т. інвалідыза́цыяй
інвалідыза́цыяю
М. інвалідыза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

інвалю́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. інвалю́та інвалю́ты
Р. інвалю́ты інвалю́т
Д. інвалю́це інвалю́там
В. інвалю́ту інвалю́ты
Т. інвалю́тай
інвалю́таю		 інвалю́тамі
М. інвалю́це інвалю́тах

Крыніцы: piskunou2012.

інвалю́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інвалю́тны інвалю́тная інвалю́тнае інвалю́тныя
Р. інвалю́тнага інвалю́тнай
інвалю́тнае		 інвалю́тнага інвалю́тных
Д. інвалю́тнаму інвалю́тнай інвалю́тнаму інвалю́тным
В. інвалю́тны (неадуш.) інвалю́тную інвалю́тнае інвалю́тныя (неадуш.)
Т. інвалю́тным інвалю́тнай
інвалю́тнаю		 інвалю́тным інвалю́тнымі
М. інвалю́тным інвалю́тнай інвалю́тным інвалю́тных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009.