інвалю́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інвалю́тны інвалю́тная інвалю́тнае інвалю́тныя
Р. інвалю́тнага інвалю́тнай
інвалю́тнае		 інвалю́тнага інвалю́тных
Д. інвалю́тнаму інвалю́тнай інвалю́тнаму інвалю́тным
В. інвалю́тны (неадуш.) інвалю́тную інвалю́тнае інвалю́тныя (неадуш.)
Т. інвалю́тным інвалю́тнай
інвалю́тнаю		 інвалю́тным інвалю́тнымі
М. інвалю́тным інвалю́тнай інвалю́тным інвалю́тных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)