інвалю́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| інвалю́та | інвалю́ты | |
| інвалю́ты | інвалю́т | |
| інвалю́це | інвалю́там | |
| інвалю́ту | інвалю́ты | |
| інвалю́тай інвалю́таю |
інвалю́тамі | |
| інвалю́це | інвалю́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)