Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
аеітьюя

Э́льза

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Э́льза Э́льзы
Р. Э́льзы Э́льз
Э́льзаў
Д. Э́льзе Э́льзам
В. Э́льзу Э́льз
Э́льзаў
Т. Э́льзай
Э́льзаю		 Э́льзамі
М. Э́льзе Э́льзах

эльза́сец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эльза́сец эльза́сцы
Р. эльза́сца эльза́сцаў
Д. эльза́сцу эльза́сцам
В. эльза́сца эльза́сцаў
Т. эльза́сцам эльза́сцамі
М. эльза́сцу эльза́сцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

эльза́ска

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эльза́ска эльза́скі
Р. эльза́скі эльза́сак
Д. эльза́сцы эльза́скам
В. эльза́ску эльза́сак
Т. эльза́скай
эльза́скаю		 эльза́скамі
М. эльза́сцы эльза́сках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

эльза́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эльза́скі эльза́ская эльза́скае эльза́скія
Р. эльза́скага эльза́скай
эльза́скае		 эльза́скага эльза́скіх
Д. эльза́скаму эльза́скай эльза́скаму эльза́скім
В. эльза́скі (неадуш.)
эльза́скага (адуш.)		 эльза́скую эльза́скае эльза́скія (неадуш.)
эльза́скіх (адуш.)
Т. эльза́скім эльза́скай
эльза́скаю		 эльза́скім эльза́скімі
М. эльза́скім эльза́скай эльза́скім эльза́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

эльза́с-латары́нгскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эльза́с-латары́нгскі эльза́с-латары́нгская эльза́с-латары́нгскае эльза́с-латары́нгскія
Р. эльза́с-латары́нгскага эльза́с-латары́нгскай
эльза́с-латары́нгскае		 эльза́с-латары́нгскага эльза́с-латары́нгскіх
Д. эльза́с-латары́нгскаму эльза́с-латары́нгскай эльза́с-латары́нгскаму эльза́с-латары́нгскім
В. эльза́с-латары́нгскі (неадуш.)
эльза́с-латары́нгскага (адуш.)		 эльза́с-латары́нгскую эльза́с-латары́нгскае эльза́с-латары́нгскія (неадуш.)
эльза́с-латары́нгскіх (адуш.)
Т. эльза́с-латары́нгскім эльза́с-латары́нгскай
эльза́с-латары́нгскаю		 эльза́с-латары́нгскім эльза́с-латары́нгскімі
М. эльза́с-латары́нгскім эльза́с-латары́нгскай эльза́с-латары́нгскім эльза́с-латары́нгскіх

Крыніцы: piskunou2012.

эльзеві́р

‘кніга’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эльзеві́р эльзеві́ры
Р. эльзеві́ра эльзеві́раў
Д. эльзеві́ру эльзеві́рам
В. эльзеві́р эльзеві́ры
Т. эльзеві́рам эльзеві́рамі
М. эльзеві́ры эльзеві́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

эльзеві́р

‘шрыфт’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эльзеві́р
Р. эльзеві́ру
Д. эльзеві́ру
В. эльзеві́р
Т. эльзеві́рам
М. эльзеві́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

эльто́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эльто́нскі эльто́нская эльто́нскае эльто́нскія
Р. эльто́нскага эльто́нскай
эльто́нскае		 эльто́нскага эльто́нскіх
Д. эльто́нскаму эльто́нскай эльто́нскаму эльто́нскім
В. эльто́нскі (неадуш.)
эльто́нскага (адуш.)		 эльто́нскую эльто́нскае эльто́нскія (неадуш.)
эльто́нскіх (адуш.)
Т. эльто́нскім эльто́нскай
эльто́нскаю		 эльто́нскім эльто́нскімі
М. эльто́нскім эльто́нскай эльто́нскім эльто́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

э́льф

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. э́льф э́льфы
Р. э́льфа э́льфаў
Д. э́льфу э́льфам
В. э́льфа э́льфаў
Т. э́льфам э́льфамі
М. э́льфе э́льфах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Эль-Аю́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Эль-Аю́н
Р. Эль-Аю́на
Д. Эль-Аю́ну
В. Эль-Аю́н
Т. Эль-Аю́нам
М. Эль-Аю́не