чыгуналіце́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чыгуналіце́йны |
чыгуналіце́йная |
чыгуналіце́йнае |
чыгуналіце́йныя |
Р. |
чыгуналіце́йнага |
чыгуналіце́йнай чыгуналіце́йнае |
чыгуналіце́йнага |
чыгуналіце́йных |
Д. |
чыгуналіце́йнаму |
чыгуналіце́йнай |
чыгуналіце́йнаму |
чыгуналіце́йным |
В. |
чыгуналіце́йны (неадуш.) чыгуналіце́йнага (адуш.) |
чыгуналіце́йную |
чыгуналіце́йнае |
чыгуналіце́йныя (неадуш.) чыгуналіце́йных (адуш.) |
Т. |
чыгуналіце́йным |
чыгуналіце́йнай чыгуналіце́йнаю |
чыгуналіце́йным |
чыгуналіце́йнымі |
М. |
чыгуналіце́йным |
чыгуналіце́йнай |
чыгуналіце́йным |
чыгуналіце́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чыгуналіце́йшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чыгуналіце́йшчык |
чыгуналіце́йшчыкі |
Р. |
чыгуналіце́йшчыка |
чыгуналіце́йшчыкаў |
Д. |
чыгуналіце́йшчыку |
чыгуналіце́йшчыкам |
В. |
чыгуналіце́йшчыка |
чыгуналіце́йшчыкаў |
Т. |
чыгуналіце́йшчыкам |
чыгуналіце́йшчыкамі |
М. |
чыгуналіце́йшчыку |
чыгуналіце́йшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чыгунаплаві́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чыгунаплаві́льны |
чыгунаплаві́льная |
чыгунаплаві́льнае |
чыгунаплаві́льныя |
Р. |
чыгунаплаві́льнага |
чыгунаплаві́льнай чыгунаплаві́льнае |
чыгунаплаві́льнага |
чыгунаплаві́льных |
Д. |
чыгунаплаві́льнаму |
чыгунаплаві́льнай |
чыгунаплаві́льнаму |
чыгунаплаві́льным |
В. |
чыгунаплаві́льны (неадуш.) чыгунаплаві́льнага (адуш.) |
чыгунаплаві́льную |
чыгунаплаві́льнае |
чыгунаплаві́льныя (неадуш.) чыгунаплаві́льных (адуш.) |
Т. |
чыгунаплаві́льным |
чыгунаплаві́льнай чыгунаплаві́льнаю |
чыгунаплаві́льным |
чыгунаплаві́льнымі |
М. |
чыгунаплаві́льным |
чыгунаплаві́льнай |
чыгунаплаві́льным |
чыгунаплаві́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чыгу́начнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чыгу́начнік |
чыгу́начнікі |
Р. |
чыгу́начніка |
чыгу́начнікаў |
Д. |
чыгу́начніку |
чыгу́начнікам |
В. |
чыгу́начніка |
чыгу́начнікаў |
Т. |
чыгу́начнікам |
чыгу́начнікамі |
М. |
чыгу́начніку |
чыгу́начніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чыгу́начніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чыгу́начніца |
чыгу́начніцы |
Р. |
чыгу́начніцы |
чыгу́начніц |
Д. |
чыгу́начніцы |
чыгу́начніцам |
В. |
чыгу́начніцу |
чыгу́начніц |
Т. |
чыгу́начніцай чыгу́начніцаю |
чыгу́начніцамі |
М. |
чыгу́начніцы |
чыгу́начніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чыгу́начны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чыгу́начны |
чыгу́начная |
чыгу́начнае |
чыгу́начныя |
Р. |
чыгу́начнага |
чыгу́начнай чыгу́начнае |
чыгу́начнага |
чыгу́начных |
Д. |
чыгу́начнаму |
чыгу́начнай |
чыгу́начнаму |
чыгу́начным |
В. |
чыгу́начны (неадуш.) чыгу́начнага (адуш.) |
чыгу́начную |
чыгу́начнае |
чыгу́начныя (неадуш.) чыгу́начных (адуш.) |
Т. |
чыгу́начным |
чыгу́начнай чыгу́начнаю |
чыгу́начным |
чыгу́начнымі |
М. |
чыгу́начным |
чыгу́начнай |
чыгу́начным |
чыгу́начных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.