чы́х
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чы́х | |
чы́ху | |
чы́ху | |
чы́х | |
чы́хам | |
чы́ху |
Крыніцы:
чы́х
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чы́х | |
чы́ху | |
чы́ху | |
чы́х | |
чы́хам | |
чы́ху |
Крыніцы:
чы́х
выклічнік
Крыніцы:
чы́хаўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
чы́хаўка | |
чы́хаўкі | |
чы́хаўцы | |
чы́хаўку | |
чы́хаўкай чы́хаўкаю |
|
чы́хаўцы |
Крыніцы:
чыхво́сціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
чыхво́шчу | чыхво́сцім | |
чыхво́сціш | чыхво́сціце | |
чыхво́сціць | чыхво́сцяць | |
Прошлы час | ||
чыхво́сціў | чыхво́сцілі | |
чыхво́сціла | ||
чыхво́сціла | ||
Загадны лад | ||
чыхво́сці | чыхво́сціце | |
Дзеепрыслоўе | ||
чыхво́сцячы |
Крыніцы:
чыхі́р
‘віно’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чыхі́р | |
чыхі́ру | |
чыхі́ру | |
чыхі́р | |
чыхі́рам | |
чыхі́ры |
Крыніцы:
чы́хкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
чы́хкаю | чы́хкаем | |
чы́хкаеш | чы́хкаеце | |
чы́хкае | чы́хкаюць | |
Прошлы час | ||
чы́хкаў | чы́хкалі | |
чы́хкала | ||
чы́хкала | ||
Загадны лад | ||
чы́хкай | чы́хкайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
чы́хкаючы |
Крыніцы: