Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
гжзйклмнпрстфхцчшя

чы́сельнік

‘лічнік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чы́сельнік чы́сельнікі
Р. чы́сельніка чы́сельнікаў
Д. чы́сельніку чы́сельнікам
В. чы́сельнік чы́сельнікі
Т. чы́сельнікам чы́сельнікамі
М. чы́сельніку чы́сельніках

Крыніцы: piskunou2012.

чысло́

‘дата’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чысло́ чы́слы
Р. чысла́ чы́сел
чы́слаў
Д. чыслу́ чы́слам
В. чысло́ чы́слы
Т. чысло́м чы́сламі
М. чысле́ чы́слах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чы́ста

часціца

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

чы́ста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
чы́ста чысце́й найчысце́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

чыставі́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чыставі́к чыставікі́
Р. чыставіка́ чыставіко́ў
Д. чыставіку́ чыставіка́м
В. чыставі́к чыставікі́
Т. чыставіко́м чыставіка́мі
М. чыставіку́ чыставіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чыставу́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чыставу́ст чыставу́сты
Р. чыставу́сту чыставу́стаў
Д. чыставу́сту чыставу́стам
В. чыставу́ст чыставу́сты
Т. чыставу́стам чыставу́стамі
М. чыставу́сце чыставу́стах

Крыніцы: piskunou2012.

чыставы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чыставы́ чыстава́я чыставо́е чыставы́я
Р. чыставо́га чыставо́й
чыставо́е		 чыставо́га чыставы́х
Д. чыставо́му чыставо́й чыставо́му чыставы́м
В. чыставы́ (неадуш.)
чыставо́га (адуш.)		 чыставу́ю чыставо́е чыставы́я (неадуш.)
чыставы́х (адуш.)
Т. чыставы́м чыставо́й
чыставо́ю		 чыставы́м чыставы́мі
М. чыставы́м чыставо́й чыставы́м чыставы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чыстагало́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чыстагало́вы чыстагало́вая чыстагало́вае чыстагало́выя
Р. чыстагало́вага чыстагало́вай
чыстагало́вае		 чыстагало́вага чыстагало́вых
Д. чыстагало́ваму чыстагало́вай чыстагало́ваму чыстагало́вым
В. чыстагало́вы (неадуш.)
чыстагало́вага (адуш.)		 чыстагало́вую чыстагало́вае чыстагало́выя (неадуш.)
чыстагало́вых (адуш.)
Т. чыстагало́вым чыстагало́вай
чыстагало́ваю		 чыстагало́вым чыстагало́вымі
М. чыстагало́вым чыстагало́вай чыстагало́вым чыстагало́вых

Крыніцы: piskunou2012.

чыстага́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чыстага́н
Р. чыстага́ну
Д. чыстага́ну
В. чыстага́н
Т. чыстага́нам
М. чыстага́не

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

чыстагатунко́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. чыстагатунко́васць
Р. чыстагатунко́васці
Д. чыстагатунко́васці
В. чыстагатунко́васць
Т. чыстагатунко́васцю
М. чыстагатунко́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.