чыставі́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чыставі́к | чыставікі́ | |
| чыставіка́ | чыставіко́ў | |
| чыставіку́ | чыставіка́м | |
| чыставі́к | чыставікі́ | |
| чыставіко́м | чыставіка́мі | |
| чыставіку́ | чыставіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)