чыставі́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чыставі́к чыставікі́
Р. чыставіка́ чыставіко́ў
Д. чыставіку́ чыставіка́м
В. чыставі́к чыставікі́
Т. чыставіко́м чыставіка́мі
М. чыставіку́ чыставіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)