чыгу́начніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чыгу́начніца чыгу́начніцы
Р. чыгу́начніцы чыгу́начніц
Д. чыгу́начніцы чыгу́начніцам
В. чыгу́начніцу чыгу́начніц
Т. чыгу́начніцай
чыгу́начніцаю		 чыгу́начніцамі
М. чыгу́начніцы чыгу́начніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)