чыгуналіце́йшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чыгуналіце́йшчык чыгуналіце́йшчыкі
Р. чыгуналіце́йшчыка чыгуналіце́йшчыкаў
Д. чыгуналіце́йшчыку чыгуналіце́йшчыкам
В. чыгуналіце́йшчыка чыгуналіце́йшчыкаў
Т. чыгуналіце́йшчыкам чыгуналіце́йшчыкамі
М. чыгуналіце́йшчыку чыгуналіце́йшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)