чыгуналіце́йшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чыгуналіце́йшчык | чыгуналіце́йшчыкі | |
чыгуналіце́йшчыка | чыгуналіце́йшчыкаў | |
чыгуналіце́йшчыку | чыгуналіце́йшчыкам | |
чыгуналіце́йшчыка | чыгуналіце́йшчыкаў | |
чыгуналіце́йшчыкам | чыгуналіце́йшчыкамі | |
чыгуналіце́йшчыку | чыгуналіце́йшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)