Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абвгдзносуцшыэ

урбанізацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урбанізацы́йны урбанізацы́йная урбанізацы́йнае урбанізацы́йныя
Р. урбанізацы́йнага урбанізацы́йнай
урбанізацы́йнае		 урбанізацы́йнага урбанізацы́йных
Д. урбанізацы́йнаму урбанізацы́йнай урбанізацы́йнаму урбанізацы́йным
В. урбанізацы́йны
урбанізацы́йнага		 урбанізацы́йную урбанізацы́йнае урбанізацы́йныя
Т. урбанізацы́йным урбанізацы́йнай
урбанізацы́йнаю		 урбанізацы́йным урбанізацы́йнымі
М. урбанізацы́йным урбанізацы́йнай урбанізацы́йным урбанізацы́йных

Крыніцы: tsblm1996.

урбаніза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. урбаніза́цыя
Р. урбаніза́цыі
Д. урбаніза́цыі
В. урбаніза́цыю
Т. урбаніза́цыяй
урбаніза́цыяю
М. урбаніза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

урбані́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. урбані́зм
Р. урбані́зму
Д. урбані́зму
В. урбані́зм
Т. урбані́змам
М. урбані́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

урбанімі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урбанімі́чны урбанімі́чная урбанімі́чнае урбанімі́чныя
Р. урбанімі́чнага урбанімі́чнай
урбанімі́чнае		 урбанімі́чнага урбанімі́чных
Д. урбанімі́чнаму урбанімі́чнай урбанімі́чнаму урбанімі́чным
В. урбанімі́чны (неадуш.)
урбанімі́чнага (адуш.)		 урбанімі́чную урбанімі́чнае урбанімі́чныя (неадуш.)
урбанімі́чных (адуш.)
Т. урбанімі́чным урбанімі́чнай
урбанімі́чнаю		 урбанімі́чным урбанімі́чнымі
М. урбанімі́чным урбанімі́чнай урбанімі́чным урбанімі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

урбані́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. урбані́ст урбані́сты
Р. урбані́ста урбані́стаў
Д. урбані́сту урбані́стам
В. урбані́ста урбані́стаў
Т. урбані́стам урбані́стамі
М. урбані́сце урбані́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

урбані́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. урбані́стка урбані́сткі
Р. урбані́сткі урбані́стак
Д. урбані́стцы урбані́сткам
В. урбані́стку урбані́стак
Т. урбані́сткай
урбані́сткаю		 урбані́сткамі
М. урбані́стцы урбані́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

урбані́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. урбані́стыка
Р. урбані́стыкі
Д. урбані́стыцы
В. урбані́стыку
Т. урбані́стыкай
урбані́стыкаю
М. урбані́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

урбаністы́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
урбаністы́чна - -

урбаністы́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. урбаністы́чнасць
Р. урбаністы́чнасці
Д. урбаністы́чнасці
В. урбаністы́чнасць
Т. урбаністы́чнасцю
М. урбаністы́чнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

урбаністы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урбаністы́чны урбаністы́чная урбаністы́чнае урбаністы́чныя
Р. урбаністы́чнага урбаністы́чнай
урбаністы́чнае		 урбаністы́чнага урбаністы́чных
Д. урбаністы́чнаму урбаністы́чнай урбаністы́чнаму урбаністы́чным
В. урбаністы́чны (неадуш.)
урбаністы́чнага (адуш.)		 урбаністы́чную урбаністы́чнае урбаністы́чныя (неадуш.)
урбаністы́чных (адуш.)
Т. урбаністы́чным урбаністы́чнай
урбаністы́чнаю		 урбаністы́чным урбаністы́чнымі
М. урбаністы́чным урбаністы́чнай урбаністы́чным урбаністы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.