узыхо́дзячы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узыхо́дзячы |
узыхо́дзячая |
узыхо́дзячае |
узыхо́дзячыя |
Р. |
узыхо́дзячага |
узыхо́дзячай узыхо́дзячае |
узыхо́дзячага |
узыхо́дзячых |
Д. |
узыхо́дзячаму |
узыхо́дзячай |
узыхо́дзячаму |
узыхо́дзячым |
В. |
узыхо́дзячы узыхо́дзячага |
узыхо́дзячую |
узыхо́дзячае |
узыхо́дзячыя |
Т. |
узыхо́дзячым |
узыхо́дзячай узыхо́дзячаю |
узыхо́дзячым |
узыхо́дзячымі |
М. |
узыхо́дзячым |
узыхо́дзячай |
узыхо́дзячым |
узыхо́дзячых |
Крыніцы:
krapivabr2012.
узыхо́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узыхо́дны |
узыхо́дная |
узыхо́днае |
узыхо́дныя |
Р. |
узыхо́днага |
узыхо́днай узыхо́днае |
узыхо́днага |
узыхо́дных |
Д. |
узыхо́днаму |
узыхо́днай |
узыхо́днаму |
узыхо́дным |
В. |
узыхо́дны (неадуш.) узыхо́днага (адуш.) |
узыхо́дную |
узыхо́днае |
узыхо́дныя (неадуш.) узыхо́дных (адуш.) |
Т. |
узыхо́дным |
узыхо́днай узыхо́днаю |
узыхо́дным |
узыхо́днымі |
М. |
узыхо́дным |
узыхо́днай |
узыхо́дным |
узыхо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
узы́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узы́чаны |
узы́чаная |
узы́чанае |
узы́чаныя |
Р. |
узы́чанага |
узы́чанай узы́чанае |
узы́чанага |
узы́чаных |
Д. |
узы́чанаму |
узы́чанай |
узы́чанаму |
узы́чаным |
В. |
узы́чаны (неадуш.) узы́чанага (адуш.) |
узы́чаную |
узы́чанае |
узы́чаныя (неадуш.) узы́чаных (адуш.) |
Т. |
узы́чаным |
узы́чанай узы́чанаю |
узы́чаным |
узы́чанымі |
М. |
узы́чаным |
узы́чанай |
узы́чаным |
узы́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
узы́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узы́чаны |
узы́чаная |
узы́чанае |
узы́чаныя |
Р. |
узы́чанага |
узы́чанай узы́чанае |
узы́чанага |
узы́чаных |
Д. |
узы́чанаму |
узы́чанай |
узы́чанаму |
узы́чаным |
В. |
узы́чаны (неадуш.) узы́чанага (адуш.) |
узы́чаную |
узы́чанае |
узы́чаныя (неадуш.) узы́чаных (адуш.) |
Т. |
узы́чаным |
узы́чанай узы́чанаю |
узы́чаным |
узы́чанымі |
М. |
узы́чаным |
узы́чанай |
узы́чаным |
узы́чаных |
Кароткая форма: узы́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
узыча́ць
‘дазваляць што-небудзь, даваць магчымасць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узыча́ю |
узыча́ем |
2-я ас. |
узыча́еш |
узыча́еце |
3-я ас. |
узыча́е |
узыча́юць |
Прошлы час |
м. |
узыча́ў |
узыча́лі |
ж. |
узыча́ла |
н. |
узыча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узыча́й |
узыча́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узыча́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узы́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узы́чваю |
узы́чваем |
2-я ас. |
узы́чваеш |
узы́чваеце |
3-я ас. |
узы́чвае |
узы́чваюць |
Прошлы час |
м. |
узы́чваў |
узы́чвалі |
ж. |
узы́чвала |
н. |
узы́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
узы́чвай |
узы́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узы́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узы́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узы́чу |
узы́чым |
2-я ас. |
узы́чыш |
узы́чыце |
3-я ас. |
узы́чыць |
узы́чаць |
Прошлы час |
м. |
узы́чыў |
узы́чылі |
ж. |
узы́чыла |
н. |
узы́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узы́ч |
узы́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узы́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.