узыхо́дзячы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
узыхо́дзячы | узыхо́дзячая | узыхо́дзячае | узыхо́дзячыя | |
узыхо́дзячага | узыхо́дзячай узыхо́дзячае |
узыхо́дзячага | узыхо́дзячых | |
узыхо́дзячаму | узыхо́дзячай | узыхо́дзячаму | узыхо́дзячым | |
узыхо́дзячы узыхо́дзячага |
узыхо́дзячую | узыхо́дзячае | узыхо́дзячыя | |
узыхо́дзячым | узыхо́дзячай узыхо́дзячаю |
узыхо́дзячым | узыхо́дзячымі | |
узыхо́дзячым | узыхо́дзячай | узыхо́дзячым | узыхо́дзячых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)