увагна́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увагна́ны |
увагна́ная |
увагна́нае |
увагна́ныя |
Р. |
увагна́нага |
увагна́най увагна́нае |
увагна́нага |
увагна́ных |
Д. |
увагна́наму |
увагна́най |
увагна́наму |
увагна́ным |
В. |
увагна́ны (неадуш.) увагна́нага (адуш.) |
увагна́ную |
увагна́нае |
увагна́ныя (неадуш.) увагна́ных (адуш.) |
Т. |
увагна́ным |
увагна́най увагна́наю |
увагна́ным |
увагна́нымі |
М. |
увагна́ным |
увагна́най |
увагна́ным |
увагна́ных |
Кароткая форма: увагна́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увагна́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
уго́ніцца |
уго́няцца |
Прошлы час |
м. |
увагна́ўся |
увагна́ліся |
ж. |
увагна́лася |
н. |
увагна́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увагна́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
увагна́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уганю́ |
уго́нім |
2-я ас. |
уго́ніш |
уго́ніце |
3-я ас. |
уго́ніць |
уго́няць |
Прошлы час |
м. |
увагна́ў |
увагна́лі |
ж. |
увагна́ла |
н. |
увагна́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
угані́ |
угані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увагна́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увагну́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
увагну́тасць |
увагну́тасці |
Р. |
увагну́тасці |
увагну́тасцей увагну́тасцяў |
Д. |
увагну́тасці |
увагну́тасцям |
В. |
увагну́тасць |
увагну́тасці |
Т. |
увагну́тасцю |
увагну́тасцямі |
М. |
увагну́тасці |
увагну́тасцях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увагну́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увагну́ты |
увагну́тая |
увагну́тае |
увагну́тыя |
Р. |
увагну́тага |
увагну́тай увагну́тае |
увагну́тага |
увагну́тых |
Д. |
увагну́таму |
увагну́тай |
увагну́таму |
увагну́тым |
В. |
увагну́ты (неадуш.) увагну́тага (адуш.) |
увагну́тую |
увагну́тае |
увагну́тыя (неадуш.) увагну́тых (адуш.) |
Т. |
увагну́тым |
увагну́тай увагну́таю |
увагну́тым |
увагну́тымі |
М. |
увагну́тым |
увагну́тай |
увагну́тым |
увагну́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увагну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увагну́ты |
увагну́тая |
увагну́тае |
увагну́тыя |
Р. |
увагну́тага |
увагну́тай увагну́тае |
увагну́тага |
увагну́тых |
Д. |
увагну́таму |
увагну́тай |
увагну́таму |
увагну́тым |
В. |
увагну́ты (неадуш.) увагну́тага (адуш.) |
увагну́тую |
увагну́тае |
увагну́тыя (неадуш.) увагну́тых (адуш.) |
Т. |
увагну́тым |
увагну́тай увагну́таю |
увагну́тым |
увагну́тымі |
М. |
увагну́тым |
увагну́тай |
увагну́тым |
увагну́тых |
Кароткая форма: увагну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увагну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увагну́ся |
увагнё́мся |
2-я ас. |
увагне́шся |
увагняце́ся |
3-я ас. |
увагне́цца |
увагну́цца |
Прошлы час |
м. |
увагну́ўся |
увагну́ліся |
ж. |
увагну́лася |
н. |
увагну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
увагні́ся |
увагні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увагну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.