увагну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увагну́ты увагну́тая увагну́тае увагну́тыя
Р. увагну́тага увагну́тай
увагну́тае		 увагну́тага увагну́тых
Д. увагну́таму увагну́тай увагну́таму увагну́тым
В. увагну́ты (неадуш.)
увагну́тага (адуш.)		 увагну́тую увагну́тае увагну́тыя (неадуш.)
увагну́тых (адуш.)
Т. увагну́тым увагну́тай
увагну́таю		 увагну́тым увагну́тымі
М. увагну́тым увагну́тай увагну́тым увагну́тых

Кароткая форма: увагну́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)