Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдзійклмнопрстўфхчш

тэалагі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
тэалагі́чна - -

тэалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэалагі́чны тэалагі́чная тэалагі́чнае тэалагі́чныя
Р. тэалагі́чнага тэалагі́чнай
тэалагі́чнае		 тэалагі́чнага тэалагі́чных
Д. тэалагі́чнаму тэалагі́чнай тэалагі́чнаму тэалагі́чным
В. тэалагі́чны (неадуш.)
тэалагі́чнага (адуш.)		 тэалагі́чную тэалагі́чнае тэалагі́чныя (неадуш.)
тэалагі́чных (адуш.)
Т. тэалагі́чным тэалагі́чнай
тэалагі́чнаю		 тэалагі́чным тэалагі́чнымі
М. тэалагі́чным тэалагі́чнай тэалагі́чным тэалагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тэало́гія
Р. тэало́гіі
Д. тэало́гіі
В. тэало́гію
Т. тэало́гіяй
тэало́гіяю
М. тэало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэарэ́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тэарэ́ма тэарэ́мы
Р. тэарэ́мы тэарэ́м
Д. тэарэ́ме тэарэ́мам
В. тэарэ́му тэарэ́мы
Т. тэарэ́май
тэарэ́маю		 тэарэ́мамі
М. тэарэ́ме тэарэ́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэарэ́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэарэ́мны тэарэ́мная тэарэ́мнае тэарэ́мныя
Р. тэарэ́мнага тэарэ́мнай
тэарэ́мнае		 тэарэ́мнага тэарэ́мных
Д. тэарэ́мнаму тэарэ́мнай тэарэ́мнаму тэарэ́мным
В. тэарэ́мны (неадуш.)
тэарэ́мнага (адуш.)		 тэарэ́мную тэарэ́мнае тэарэ́мныя (неадуш.)
тэарэ́мных (адуш.)
Т. тэарэ́мным тэарэ́мнай
тэарэ́мнаю		 тэарэ́мным тэарэ́мнымі
М. тэарэ́мным тэарэ́мнай тэарэ́мным тэарэ́мных

Крыніцы: piskunou2012.

тэарэтызава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тэарэтызава́нне
Р. тэарэтызава́ння
Д. тэарэтызава́нню
В. тэарэтызава́нне
Т. тэарэтызава́ннем
М. тэарэтызава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэарэтызава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэарэтызава́ны тэарэтызава́ная тэарэтызава́нае тэарэтызава́ныя
Р. тэарэтызава́нага тэарэтызава́най
тэарэтызава́нае		 тэарэтызава́нага тэарэтызава́ных
Д. тэарэтызава́наму тэарэтызава́най тэарэтызава́наму тэарэтызава́ным
В. тэарэтызава́ны (неадуш.)
тэарэтызава́нага (адуш.)		 тэарэтызава́ную тэарэтызава́нае тэарэтызава́ныя (неадуш.)
тэарэтызава́ных (адуш.)
Т. тэарэтызава́ным тэарэтызава́най
тэарэтызава́наю		 тэарэтызава́ным тэарэтызава́нымі
М. тэарэтызава́ным тэарэтызава́най тэарэтызава́ным тэарэтызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

тэарэтызава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тэарэтызу́ю тэарэтызу́ем
2-я ас. тэарэтызу́еш тэарэтызу́еце
3-я ас. тэарэтызу́е тэарэтызу́юць
Прошлы час
м. тэарэтызава́ў тэарэтызава́лі
ж. тэарэтызава́ла
н. тэарэтызава́ла
Загадны лад
2-я ас. тэарэтызу́й тэарэтызу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тэарэтызу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тэарэтыза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тэарэтыза́цыя
Р. тэарэтыза́цыі
Д. тэарэтыза́цыі
В. тэарэтыза́цыю
Т. тэарэтыза́цыяй
тэарэтыза́цыяю
М. тэарэтыза́цыі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тэарэты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тэарэты́зм
Р. тэарэты́зму
Д. тэарэты́зму
В. тэарэты́зм
Т. тэарэты́змам
М. тэарэты́зме

Крыніцы: piskunou2012.