Verbum

анлайнавы слоўнік

тычы́начка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

тычы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тычы́нкавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	тычы́нкавы	тычы́нкавая	тычы́нкавае	тычы́нкавыя
Р.	тычы́нкавага	тычы́нкавай тычы́нкавае	тычы́нкавага	тычы́нкавых
Д.	тычы́нкаваму	тычы́нкавай	тычы́нкаваму	тычы́нкавым
В.	тычы́нкавы (неадуш.) тычы́нкавага (адуш.)	тычы́нкавую	тычы́нкавае	тычы́нкавыя (неадуш.) тычы́нкавых (адуш.)
Т.	тычы́нкавым	тычы́нкавай тычы́нкаваю	тычы́нкавым	тычы́нкавымі
М.	тычы́нкавым	тычы́нкавай	тычы́нкавым	тычы́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тычынкападо́бны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	тычынкападо́бны	тычынкападо́бная	тычынкападо́бнае	тычынкападо́бныя
Р.	тычынкападо́бнага	тычынкападо́бнай тычынкападо́бнае	тычынкападо́бнага	тычынкападо́бных
Д.	тычынкападо́бнаму	тычынкападо́бнай	тычынкападо́бнаму	тычынкападо́бным
В.	тычынкападо́бны (неадуш.) тычынкападо́бнага (адуш.)	тычынкападо́бную	тычынкападо́бнае	тычынкападо́бныя (неадуш.) тычынкападо́бных (адуш.)
Т.	тычынкападо́бным	тычынкападо́бнай тычынкападо́бнаю	тычынкападо́бным	тычынкападо́бнымі
М.	тычынкападо́бным	тычынкападо́бнай	тычынкападо́бным	тычынкападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

Тычы́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Тычы́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

ты́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тыч-і́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.