Verbum

анлайнавы слоўнік

тылі́нкаць

‘цілінькаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

тыльбюры́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

ты́льда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тыльзі́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	тыльзі́цкі	тыльзі́цкая	тыльзі́цкае	тыльзі́цкія
Р.	тыльзі́цкага	тыльзі́цкай тыльзі́цкае	тыльзі́цкага	тыльзі́цкіх
Д.	тыльзі́цкаму	тыльзі́цкай	тыльзі́цкаму	тыльзі́цкім
В.	тыльзі́цкі (неадуш.) тыльзі́цкага (адуш.)	тыльзі́цкую	тыльзі́цкае	тыльзі́цкія (неадуш.) тыльзі́цкіх (адуш.)
Т.	тыльзі́цкім	тыльзі́цкай тыльзі́цкаю	тыльзі́цкім	тыльзі́цкімі
М.	тыльзі́цкім	тыльзі́цкай	тыльзі́цкім	тыльзі́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ты́лькаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

ты́льны

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ты́льцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

ты́льчыць

‘тыльчыць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.