тыльбюры́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. тыльбюры́ тыльбюры́
Р. тыльбюры́ тыльбюры́
Д. тыльбюры́ тыльбюры́
В. тыльбюры́ тыльбюры́
Т. тыльбюры́ тыльбюры́
М. тыльбюры́ тыльбюры́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)