ты́льчыць
‘тыльчыць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
ты́льчу | ты́льчым | |
ты́льчыш | ты́льчыце | |
ты́льчыць | ты́льчаць | |
Прошлы час | ||
ты́льчыў | ты́льчылі | |
ты́льчыла | ||
ты́льчыла | ||
Загадны лад | ||
ты́льчы | ты́льчыце | |
Дзеепрыслоўе | ||
ты́льчачы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)