Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сцюдзяне́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сцюдзяне́е сцюдзяне́юць
Прошлы час
м. сцюдзяне́ў сцюдзяне́лі
ж. сцюдзяне́ла
н. сцюдзяне́ла

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сцюдзяні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцюдзяні́сты сцюдзяні́стая сцюдзяні́стае сцюдзяні́стыя
Р. сцюдзяні́стага сцюдзяні́стай
сцюдзяні́стае
сцюдзяні́стага сцюдзяні́стых
Д. сцюдзяні́стаму сцюдзяні́стай сцюдзяні́стаму сцюдзяні́стым
В. сцюдзяні́сты (неадуш.)
сцюдзяні́стага (адуш.)
сцюдзяні́стую сцюдзяні́стае сцюдзяні́стыя (неадуш.)
сцюдзяні́стых (адуш.)
Т. сцюдзяні́стым сцюдзяні́стай
сцюдзяні́стаю
сцюдзяні́стым сцюдзяні́стымі
М. сцюдзяні́стым сцюдзяні́стай сцюдзяні́стым сцюдзяні́стых

Крыніцы: piskunou2012.

сцю́жа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сцю́жа
Р. сцю́жы
Д. сцю́жы
В. сцю́жу
Т. сцю́жай
сцю́жаю
М. сцю́жы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сцю́жлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцю́жлівы сцю́жлівая сцю́жлівае сцю́жлівыя
Р. сцю́жлівага сцю́жлівай
сцю́жлівае
сцю́жлівага сцю́жлівых
Д. сцю́жліваму сцю́жлівай сцю́жліваму сцю́жлівым
В. сцю́жлівы (неадуш.)
сцю́жлівага (адуш.)
сцю́жлівую сцю́жлівае сцю́жлівыя (неадуш.)
сцю́жлівых (адуш.)
Т. сцю́жлівым сцю́жлівай
сцю́жліваю
сцю́жлівым сцю́жлівымі
М. сцю́жлівым сцю́жлівай сцю́жлівым сцю́жлівых

Крыніцы: piskunou2012.

сцю́жна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сцю́жна - -

Крыніцы: piskunou2012.

сцю́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцю́жны сцю́жная сцю́жнае сцю́жныя
Р. сцю́жнага сцю́жнай
сцю́жнае
сцю́жнага сцю́жных
Д. сцю́жнаму сцю́жнай сцю́жнаму сцю́жным
В. сцю́жны (неадуш.)
сцю́жнага (адуш.)
сцю́жную сцю́жнае сцю́жныя (неадуш.)
сцю́жных (адуш.)
Т. сцю́жным сцю́жнай
сцю́жнаю
сцю́жным сцю́жнымі
М. сцю́жным сцю́жнай сцю́жным сцю́жных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сцю́жыць

‘ахалоджваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра з'явы прыроды)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сцю́жу сцю́жым
2-я ас. сцю́жыш сцю́жыце
3-я ас. сцю́жыць сцю́жаць
Прошлы час
м. сцю́жыў сцю́жылі
ж. сцю́жыла
н. сцю́жыла
Загадны лад
2-я ас. сцю́ж сцю́жце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сцю́жачы

Крыніцы: piskunou2012.

сцюкава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцюкава́ны сцюкава́ная сцюкава́нае сцюкава́ныя
Р. сцюкава́нага сцюкава́най
сцюкава́нае
сцюкава́нага сцюкава́ных
Д. сцюкава́наму сцюкава́най сцюкава́наму сцюкава́ным
В. сцюкава́ны (неадуш.)
сцюкава́нага (адуш.)
сцюкава́ную сцюкава́нае сцюкава́ныя (неадуш.)
сцюкава́ных (адуш.)
Т. сцюкава́ным сцюкава́най
сцюкава́наю
сцюкава́ным сцюкава́нымі
М. сцюкава́ным сцюкава́най сцюкава́ным сцюкава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сцюкава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцюкава́ны сцюкава́ная сцюкава́нае сцюкава́ныя
Р. сцюкава́нага сцюкава́най
сцюкава́нае
сцюкава́нага сцюкава́ных
Д. сцюкава́наму сцюкава́най сцюкава́наму сцюкава́ным
В. сцюкава́ны (неадуш.)
сцюкава́нага (адуш.)
сцюкава́ную сцюкава́нае сцюкава́ныя (неадуш.)
сцюкава́ных (адуш.)
Т. сцюкава́ным сцюкава́най
сцюкава́наю
сцюкава́ным сцюкава́нымі
М. сцюкава́ным сцюкава́най сцюкава́ным сцюкава́ных

Кароткая форма: сцюкава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сцюкава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сцюку́ю сцюку́ем
2-я ас. сцюку́еш сцюку́еце
3-я ас. сцюку́е сцюку́юць
Прошлы час
м. сцюкава́ў сцюкава́лі
ж. сцюкава́ла
н. сцюкава́ла
Загадны лад
2-я ас. сцюку́й сцюку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сцюкава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.