сцюкава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцюкава́ны сцюкава́ная сцюкава́нае сцюкава́ныя
Р. сцюкава́нага сцюкава́най
сцюкава́нае		 сцюкава́нага сцюкава́ных
Д. сцюкава́наму сцюкава́най сцюкава́наму сцюкава́ным
В. сцюкава́ны (неадуш.)
сцюкава́нага (адуш.)		 сцюкава́ную сцюкава́нае сцюкава́ныя (неадуш.)
сцюкава́ных (адуш.)
Т. сцюкава́ным сцюкава́най
сцюкава́наю		 сцюкава́ным сцюкава́нымі
М. сцюкава́ным сцюкава́най сцюкава́ным сцюкава́ных

Кароткая форма: сцюкава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)