Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

сцю́ард

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

сцюардэ́са

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сцюдзенава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сцюдзенава́ты	сцюдзенава́тая	сцюдзенава́тае	сцюдзенава́тыя
Р.	сцюдзенава́тага	сцюдзенава́тай сцюдзенава́тае	сцюдзенава́тага	сцюдзенава́тых
Д.	сцюдзенава́таму	сцюдзенава́тай	сцюдзенава́таму	сцюдзенава́тым
В.	сцюдзенава́ты (неадуш.) сцюдзенава́тага (адуш.)	сцюдзенава́тую	сцюдзенава́тае	сцюдзенава́тыя (неадуш.) сцюдзенава́тых (адуш.)
Т.	сцюдзенава́тым	сцюдзенава́тай сцюдзенава́таю	сцюдзенава́тым	сцюдзенава́тымі
М.	сцюдзенава́тым	сцюдзенава́тай	сцюдзенава́тым	сцюдзенава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

сцюдзё́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
сцюдзё́на	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сцюдзё́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сцюдзё́ненькі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сцюдзё́ненькі	сцюдзё́ненькая	сцюдзё́ненькае	сцюдзё́ненькія
Р.	сцюдзё́ненькага	сцюдзё́ненькай сцюдзё́ненькае	сцюдзё́ненькага	сцюдзё́ненькіх
Д.	сцюдзё́ненькаму	сцюдзё́ненькай	сцюдзё́ненькаму	сцюдзё́ненькім
В.	сцюдзё́ненькі (неадуш.) сцюдзё́ненькага (адуш.)	сцюдзё́ненькую	сцюдзё́ненькае	сцюдзё́ненькія (неадуш.) сцюдзё́ненькіх (адуш.)
Т.	сцюдзё́ненькім	сцюдзё́ненькай сцюдзё́ненькаю	сцюдзё́ненькім	сцюдзё́ненькімі
М.	сцюдзё́ненькім	сцюдзё́ненькай	сцюдзё́ненькім	сцюдзё́ненькіх

Крыніцы: piskunou2012.

сцюдзё́ніць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

сцюдзё́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сцюдзё́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сцюдзё́ны	сцюдзё́ная	сцюдзё́нае	сцюдзё́ныя
Р.	сцюдзё́нага	сцюдзё́най сцюдзё́нае	сцюдзё́нага	сцюдзё́ных
Д.	сцюдзё́наму	сцюдзё́най	сцюдзё́наму	сцюдзё́ным
В.	сцюдзё́ны (неадуш.) сцюдзё́нага (адуш.)	сцюдзё́ную	сцюдзё́нае	сцюдзё́ныя (неадуш.) сцюдзё́ных (адуш.)
Т.	сцюдзё́ным	сцюдзё́най сцюдзё́наю	сцюдзё́ным	сцюдзё́нымі
М.	сцюдзё́ным	сцюдзё́най	сцюдзё́ным	сцюдзё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сцюдзяне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Verbum