сцы́біць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сцы́блю |
сцы́бім |
2-я ас. |
сцы́біш |
сцы́біце |
3-я ас. |
сцы́біць |
сцы́бяць |
Прошлы час |
м. |
сцы́біў |
сцы́білі |
ж. |
сцы́біла |
н. |
сцы́біла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сцы́б |
сцы́бце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сцы́біўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцыенты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сцыенты́зм |
Р. |
сцыенты́зму |
Д. |
сцыенты́зму |
В. |
сцыенты́зм |
Т. |
сцыенты́змам |
М. |
сцыенты́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцыенты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сцыенты́ст |
сцыенты́сты |
Р. |
сцыенты́ста |
сцыенты́стаў |
Д. |
сцыенты́сту |
сцыенты́стам |
В. |
сцыенты́ста |
сцыенты́стаў |
Т. |
сцыенты́стам |
сцыенты́стамі |
М. |
сцыенты́сце |
сцыенты́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Сцы́ла
назоўнік, уласны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сцы́ла |
Р. |
Сцы́лы |
Д. |
Сцы́ле |
В. |
Сцы́лу |
Т. |
Сцы́лай Сцы́лаю |
М. |
Сцы́ле |
Крыніцы:
tsbm1984.
сцы́нк
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сцы́нк |
сцы́нкі |
Р. |
сцы́нка |
сцы́нкаў |
Д. |
сцы́нку |
сцы́нкам |
В. |
сцы́нка |
сцы́нкаў |
Т. |
сцы́нкам |
сцы́нкамі |
М. |
сцы́нку |
сцы́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцынтылява́ць
‘іскраваць, успыхваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сцынтылю́е |
сцынтылю́юць |
Прошлы час |
м. |
сцынтылява́ў |
сцынтылява́лі |
ж. |
сцынтылява́ла |
н. |
сцынтылява́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сцынтылю́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцынтыля́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сцынтыля́тар |
сцынтыля́тары |
Р. |
сцынтыля́тара |
сцынтыля́тараў |
Д. |
сцынтыля́тару |
сцынтыля́тарам |
В. |
сцынтыля́тар |
сцынтыля́тары |
Т. |
сцынтыля́тарам |
сцынтыля́тарамі |
М. |
сцынтыля́тары |
сцынтыля́тарах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
сцынтыляцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сцынтыляцы́йны |
сцынтыляцы́йная |
сцынтыляцы́йнае |
сцынтыляцы́йныя |
Р. |
сцынтыляцы́йнага |
сцынтыляцы́йнай сцынтыляцы́йнае |
сцынтыляцы́йнага |
сцынтыляцы́йных |
Д. |
сцынтыляцы́йнаму |
сцынтыляцы́йнай |
сцынтыляцы́йнаму |
сцынтыляцы́йным |
В. |
сцынтыляцы́йны (неадуш.) сцынтыляцы́йнага (адуш.) |
сцынтыляцы́йную |
сцынтыляцы́йнае |
сцынтыляцы́йныя (неадуш.) сцынтыляцы́йных (адуш.) |
Т. |
сцынтыляцы́йным |
сцынтыляцы́йнай сцынтыляцы́йнаю |
сцынтыляцы́йным |
сцынтыляцы́йнымі |
М. |
сцынтыляцы́йным |
сцынтыляцы́йнай |
сцынтыляцы́йным |
сцынтыляцы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
сцынтыля́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сцынтыля́цыя |
Р. |
сцынтыля́цыі |
Д. |
сцынтыля́цыі |
В. |
сцынтыля́цыю |
Т. |
сцынтыля́цыяй сцынтыля́цыяю |
М. |
сцынтыля́цыі |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.