сцы́біць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| сцы́блю | сцы́бім | |
| сцы́біш | сцы́біце | |
| сцы́біць | сцы́бяць | |
| Прошлы час | ||
| сцы́біў | сцы́білі | |
| сцы́біла | ||
| сцы́біла | ||
| Загадны лад | ||
| сцы́б | сцы́бце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| сцы́біўшы | ||
Крыніцы:
сцы́біць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| сцы́блю | сцы́бім | |
| сцы́біш | сцы́біце | |
| сцы́біць | сцы́бяць | |
| Прошлы час | ||
| сцы́біў | сцы́білі | |
| сцы́біла | ||
| сцы́біла | ||
| Загадны лад | ||
| сцы́б | сцы́бце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| сцы́біўшы | ||
Крыніцы:
сцыенты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сцыенты́зм | |
| сцыенты́зму | |
| сцыенты́зму | |
| сцыенты́зм | |
| сцыенты́змам | |
| сцыенты́зме |
Крыніцы:
сцыенты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сцыенты́ст | сцыенты́сты | |
| сцыенты́ста | сцыенты́стаў | |
| сцыенты́сту | сцыенты́стам | |
| сцыенты́ста | сцыенты́стаў | |
| сцыенты́стам | сцыенты́стамі | |
| сцыенты́сце | сцыенты́стах |
Крыніцы:
сцыенты́сцкі
прыметнік, адносны
| сцыенты́сцкі | сцыенты́сцкая | сцыенты́сцкае | сцыенты́сцкія | |
| сцыенты́сцкага | сцыенты́сцкай сцыенты́сцкае |
сцыенты́сцкага | сцыенты́сцкіх | |
| сцыенты́сцкаму | сцыенты́сцкай | сцыенты́сцкаму | сцыенты́сцкім | |
| сцыенты́сцкі ( сцыенты́сцкага ( |
сцыенты́сцкую | сцыенты́сцкае | сцыенты́сцкія ( сцыенты́сцкіх ( |
|
| сцыенты́сцкім | сцыенты́сцкай сцыенты́сцкаю |
сцыенты́сцкім | сцыенты́сцкімі | |
| сцыенты́сцкім | сцыенты́сцкай | сцыенты́сцкім | сцыенты́сцкіх | |
Крыніцы:
Сцы́ла
назоўнік, уласны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Сцы́ла | |
| Сцы́лы | |
| Сцы́ле | |
| Сцы́лу | |
| Сцы́лай Сцы́лаю |
|
| Сцы́ле |
Крыніцы:
сцы́нк
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сцы́нк | сцы́нкі | |
| сцы́нка | сцы́нкаў | |
| сцы́нку | сцы́нкам | |
| сцы́нка | сцы́нкаў | |
| сцы́нкам | сцы́нкамі | |
| сцы́нку | сцы́нках |
Крыніцы:
сцынтылява́ць
‘іскраваць, успыхваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| сцынтылю́е | сцынтылю́юць | |
| Прошлы час | ||
| сцынтылява́ў | сцынтылява́лі | |
| сцынтылява́ла | ||
| сцынтылява́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| сцынтылю́ючы | ||
Крыніцы:
сцынтыля́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сцынтыля́тар | сцынтыля́тары | |
| сцынтыля́тара | сцынтыля́тараў | |
| сцынтыля́тару | сцынтыля́тарам | |
| сцынтыля́тар | сцынтыля́тары | |
| сцынтыля́тарам | сцынтыля́тарамі | |
| сцынтыля́тары | сцынтыля́тарах |
Крыніцы:
сцынтыляцы́йны
прыметнік, адносны
| сцынтыляцы́йны | сцынтыляцы́йная | сцынтыляцы́йнае | сцынтыляцы́йныя | |
| сцынтыляцы́йнага | сцынтыляцы́йнай сцынтыляцы́йнае |
сцынтыляцы́йнага | сцынтыляцы́йных | |
| сцынтыляцы́йнаму | сцынтыляцы́йнай | сцынтыляцы́йнаму | сцынтыляцы́йным | |
| сцынтыляцы́йны ( сцынтыляцы́йнага ( |
сцынтыляцы́йную | сцынтыляцы́йнае | сцынтыляцы́йныя ( сцынтыляцы́йных ( |
|
| сцынтыляцы́йным | сцынтыляцы́йнай сцынтыляцы́йнаю |
сцынтыляцы́йным | сцынтыляцы́йнымі | |
| сцынтыляцы́йным | сцынтыляцы́йнай | сцынтыляцы́йным | сцынтыляцы́йных | |
Крыніцы:
сцынтыля́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сцынтыля́цыя | |
| сцынтыля́цыі | |
| сцынтыля́цыі | |
| сцынтыля́цыю | |
| сцынтыля́цыяй сцынтыля́цыяю |
|
| сцынтыля́цыі |
Крыніцы: